Video - "Ik voel me niet veilig door mijn ex"

“Zijn wij vrouwen nog wel veilig in Suriname? Of moeten we eerst doodgaan? Waarom zijn Surinaamse mannen zo?”

Dat zijn de woorden van Dabia uit Paramaribo. Ze schreef ons naar aanleiding van een video die ze gezien heeft in de media. De video waarin de jonge moeder Norita vertelt dat ze doodsbang is voor haar ex. Ze smeekt de politie om haar te helpen voordat ze dood is. (Bekijk de video in het bericht). Dabia heeft 2 kinderen met haar ex en is op dit moment ondergedoken. Ze is vaker het ziekenhuis in geslagen. Hij heeft zelfs hun baby van 4 maanden geslagen. Ze zal pas vrij zijn als haar ex opgesloten is, of nog beter, “als hij dood is”. Lees haar verhaal en bekijk de video van de andere Surinaamse moeder. Hun vrees is terecht want het gebeurt vaker dat vrouwen vermoord worden door hun ex. Wat kan de staat doen om dit te voorkomen? Wat kunnen wij doen om het te voorkomen? Want dit moet echt stoppen.

Lieve FamilieNieuws,
Ik zag gisteren een video over een moeder die bang is voor haar ex. Ik heb huilend de video bekeken want ik zit in dezelfde positie. Ik durf niet op televisie te komen, ik ben bang dat mijn ex dan nog gekker gaat worden en dan mij of de kinderen weer iets aandoet. Dus ik schrijf een brief. Hopelijk snappen mensen dan dat er heel veel vrouwen zijn zoals ik en die moeder

We zijn vrouwen die hun leven hebben gegeven aan een man. Uit liefde. Om samen iets op te bouwen. Nee, ik wist van te voren niet dat mijn man zo wreed kon zijn. Anders had ik nooit kinderen met hem gekregen. Als ik zo de verhalen om me heen hoor dan vraag ik me echt af: ‘Zijn wij vrouwen nog wel veilig in Suriname of moeten we eerst dood gaan. Waarom behandelen Surinaamse mannen vrouwen zo slecht? Waarom zijn ze zo? Is het misschien de opvoeding? Ligt het aan ons vrouwen? Ik weet dat niet alle mannen in Suriname zo zijn, maar ik praat uit eigen ervaring en om hetgeen ik om me heen zie want ik ben niet de enige in mijn omgeving.

Het begon tijdens mijn laatste zwangerschap. Ik werd letterlijk getrapt in mijn buik. Ik dank God dat mijn kind ok is. Hij wilde geen meisje zei hij Want ik was zwanger van onze tweede dochter. Hij is tijdens die zwangerschap veranderd van een hele lieve zorgzame man naar een hel van een man. Ik vermoed dat hij drugs is gaan gebruiken. Ik weet het niet zeker. Ergens denk ik ook dat het iets met hocus spocus heeft te maken. Ik weet het niet.

Tijdens mijn laatste zwangerschap ik hij meerdere keren opgesloten geweest. Ik belde regelmatig de buurman die politieagent is. Ik viel mijn buren lastig omdat ik bang was. Het werd vervelend. Mijn ouders, mijn zussen en mijn vrienden waren allemaal betrokken. Ik belde ze om me te redden en 3 dagen later was ik weer thuis.

Ik wilde het blijven proberen. En daarom ben ik ook veel vrienden kwijtgeraakt. Ze begrepen maar niet waarom ik toch weer terug ging en waarom ik steeds mijn man uit de gevangenis haalde. Ik zei de politie dat ik de klacht wilde intrekken en dat het mijn schuld was en dat ik me vergiste.

Weet je waarom ik nu wel ben weggebleven? Hij heeft mijn dochtertje van 4 maanden geslagen. Ik ben niet naar de politie gegaan, ik schaamde me om weer bij de politie aan te kloppen. Anders dan de vrouw in de video, ben ik wel geholpen door de politie. Maar ik was zelf degene die hun hulp afwees. Ik hoopte gewoon dat alles weer goed zou komen. Maar het komt niet meer goed. Nooit meer. Als je een baby dit kan aandoen, dan ben je niet goed bij je hoofd. Dan verdien je de liefde van je vrouw en kinderen niet. Dus ik ben weggegaan en ik ben niet meer teruggegaan tot nu.

Ik ben op een veilige plaats met mijn kinderen. Ik heb helaas geen werk meer. En ik heb geen familie om me heen. Ik ben bij een lieve familie bij wie ik klusjes in huis doe voor onderdak en eten. Ik ben ze dankbaar. Maar ik kan niet langer zo blijven schuilen. Maar ik kom pas terug als hij opgesloten zit. Ik ga het ook in orde maken. Ik zoek alleen nog de kracht om dit te doen. Maar hij moet de bak in voor wat hij heeft gedaan. Hij heeft veel erge dingen met me gedaan. Ook in de slaapkamer. Ik ga de politie alles vertellen. En dan pas kom ik terug. Ik ga nu iets heel ergs zeggen, maar ik meen het uit de grond van mijn hart: Mijn kinderen en ik zijn veel beter af als hij dood zou zijn. Dan pas ben ik denk ik echt vrij. Liever hij dan wij toch? Want hoe ver gaat hij de volgende keer als hij ons ziet? Hij gaat niet zomaar stoppen.

Ik wil mannen vragen om hun vrouw en kinderen met liefde en respect te behandelen. En ik wil moeders en vaders vragen om hun kinderen goed op te voeden. Leer ze respectvol met anderen om te gaan. En natuurlijk ben ik ook niet foutloos. Maar mijn grootste fout was om mijn man telkens weer te vergeven. Leren jullie aub van mijn fouten. AUB. Dit moet stoppen. Er gaan echt vrouwen dood. Daarom heb ik de kracht gehad om mijn verhaal op papier te zetten. Dankzij de vrouw uit de video. En de verhalen die ik lees en de nieuwsberichten die elke week voorbij komen.

FamilieNieuws, ik vraag hierbij ook wat advies. Ik weet ook niet alles. Misschien is er een deskundige die mij kan adviseren. Of andere vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ik lees alle reacties, alvast bedankt hiervoor. Ik moet weer verder met mijn leven. Mijn kinderen ook, maar zonder hun vader. Ik wil hem nooit meer in de buurt hebben. En zeker niet van de kinderen. Ik vergeef hem dit nooit en ik zal en kan het nooit vergeten. Hij was in staat om mijn baby te…ik durf het niet eens op te schrijven.

Redactie: Bekijken jullie hieronder de video van TBN Prime Alert over Norita, de moeder van 6 kinderen die bang is voor haar ex:

P.S. Wil je ook advies over je privéleven? Stuur ons jouw verhaal en we publiceren het gratis voor je! Je mag het ook appen naar +31685421200

** U kunt hieronder reageren op dit verhaal!
Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd. Let op: Soms worden de verhalen door ons herschreven om het lezen voor onze bezoekers makkelijker te maken.