Anoniem verhaal – Haar vriend kon niet met zijn vingers van haar dochter afblijven. Hij dwong haar om met haar te slapen.
Tenminste…dat dacht de wanhopige Sheila, dus ze verhuisde en nam haar dochters mee naar Nederland. Haar vriend in Paramaribo wil zijn baby terug. Hij wil haar terug. Lees haar verhaal. Want de dingen zijn niet zoals Sheila dacht. Hebben jullie wat advies voor haar
Lieve FamilieNieuws. Ik ben er achter gekomen dat mijn bloedeigen dochter mij een hele wrede leugen heeft verteld over mijn lieve vriend. Ik heb haar blindelings vertrouwd en heb een drastisch besluit genomen. Ik heb mijn fantastische huis in Paramaribo achtergelaten en ik ben verhuisd naar Nederland. We wonen nu een paar maanden in Amsterdam. (Een plek. Die ik 5 jaar geleden samen met mijn dochter achterliet om een nieuw leven te beginnen met mijn vriend in Paramaribo.)
En een paar weken geleden, na een paar sessies met de psycholoog ben ik er achter gekomen dat mijn dochter van 16 jaar alles heeft gelogen. Ik heb niet alleen mijn huis in Paramaribo achtergelaten en mijn leven en mijn werk, maar ook mijn lieve vriend. De vader van mijn baby. Om een leugen.
Ik wil en ik moet anoniem blijven. Ten eerste omdat ik mij heel erg schaam want de mensen om me heen weten niet wat er speelt en ten tweede omdat mijn vriend, Davis, in Suriname en ik nog praten hoe we dit gaan oplossen. We willen er samen uitkomen. Ik zit ook in de problemen want hij zegt dat ik de kinderen zonder zijn toestemming heb meegenomen en hij wil zijn dochter, zijn baby dus, terug! Hij zegt dat hij mij ook terug wil. Ik heb jullie hulp nodig.
Ik zit eraan te denken om alleen met mijn baby terg te gaan naar Paramaribo. Want ik kan mij hier niet aarden en mijn dochter van 16 heb ik naar haar vader gestuurd. Ik ben op dit moment erg boos op haar. Ze heeft opzettelijk mijn leven kapot gemaakt. Ik ben verscheurd van verdriet. Verdriet om mijn dochter want ze heeft echt problemen in haar hoofd en verdriet om mijn baby, die ik inderdaad heb weggerukt van haar liefhebbenden vader.
En man van wie ik maanden heb gedacht dat hij mijn 16-jarige dochter had gedwongen om mee te slapen. David heeft me gezegd dat hij mij heeft vergeven en smeekt mij om terug te komen met de baby. Inmiddels heb ik wel gehoord dat er een andere dame in ons huis komt. Ja, Davis is een knappe welvarende man, ik kan het hem niet kwalijk nemen.
En ik ben ook niet in de positie om hem iets kwalijk te nemen. Niet na alles dat ik hem heb aangedaan. Het moet vreselijk voor hem zijn geweest. Mijn dochter heeft hem op meerdere wijze op schandalige wijze beschuldigd van heel veel dingen. Hele erge dingen. Ik mocht hem niets zeggen. Ik wilde wel naar de politie gaan maar omdat zij dat niet wilde heb ik het zo gelaten. Ze wilde gewoon terug naar Nederland.
We zijn wel bij een arts geweest om te kijken of David schade heeft aangericht bij haar. Ze wilde dat eigenlijk ook niet. Maar toen mijn arts ze dat mijn dochter inderdaad intiem gebruikt was, werd het zwart voor mijn ogen en heb ik het eerste vliegtuig terug naar Nederland genomen. David dacht dat we op vakantie gingen naar Amsterdam. We hebben letterlijk alles in Suriname achtergelaten.
Ik ben ingetrokken bij mijn ex , niet de vader van mijn 16-jarige dochter, en hij heeft ons verder geholpen. Mijn leven is een puinhoop. Toen ik erachter kwam dat mijn dochter had gelogen heb ik haar naar haar vader gestuurd. Mijn ex wilde haar niet meer in huis hebben. Ik begrijp dat heel goed. En dit is hoe mijn leven er op dit moment uitziet. Echt een puinhoop. Mijn dochter heeft mijn relatie verpest. Ze heeft mijn leven verpest. Ik had een leuk leven, een lieve fantastische vriend en hij was goed voor beide dochters. Deed dingen voor de 16-jarige die haar eigen vader nooit voor haar deed. Waarom geloofde ik gelijk die leugens over hem? Waarom geloofde ik niet dat hij echt om haar gaf als zijn eigen kind. Nee, ik geloofde meteen die wrede leugen.
Ik zit hier als nu Nederlandse met een baby in Amsterdam. Zonder werk. Maar wel met een ticket om terug te vliegen naar Paramaribo Suriname. Mijn oudste dochter woont nu bij haar vader en zijn nieuwe gezin. Ze krijgt therapie. Haar vader gelooft niet dat mijn vriend in Suriname onschuldig is. Ondanks ze heeft toegegeven dat ze heeft gelogen. En haar arts en ik hebben ook samen aan tafel gezeten en hij heeft het ook aangegeven dat mijn kind problemen heeft met de waarheid.. Ik geloof hem.
Maar wat nu? Ik kan eigenlijk niet geloven dat mijn vriend me heeft vergeven. Ik heb mijn dochter blind geloofd. Ik ben bang dat hij wil dat ik terugkom omdat hij zijn baby wil zien. Niet om mij. Hij heeft zelfs gezegd dat mijn 16-jarige ook weer gewoon thuis kan komen. Maar dat wil ik absoluut niet. Ik kan haar ook even niet verdragen. Haar gedrag is fout.
Ik weet soms gewoon niet meer wie en wat ik wel en niet kan vertrouwen. Mijn leven is zo door de war geschopt. Gewoon door mijn verwende dochter Die vermoedelijk (dat denk ik nu) een relatie had met een oudere heer die met haar het bed deelde. Een persoon waar ze nu nog contact mee heeft. Maar ze houdt haar mond dicht hierover. Ik wil hem confronteren. Wellicht kan hij contact maken met mij, als hij dit toevallig leest. Ik ga NIET naar de politie.
Snappen jullie mijn verhaal een beetje FamilieNieuws. Ik zie dat ik van de hak op de tak spring. Maar zo bruja is het nu ook in mijn hoofd. Ik hoop wat adviezen te krijgen van andere moeders en vaders. Hier bij mijn ex kan ik niet blijven. Ik moet beslissen. Of ik blijf hier in Amsterdam en zoek een huis voor mij en mijn meiden. Of ik ga terug naar Suriname. Waar ik hopelijk mijn huis en vriend heb. Maar ik kan gelukkig wel terug naar mijn werk en mijn moeder woont ook in Suriname. De baby heeft daar haar vader en ik ben ervan overtuigd dat hij goed voor zijn kind zal zorgen. Ook als hij niet meer met mij wil zijn.
Maar als ik naar Suriname verhuis betekent dat, dat ik mijn kind in Amsterdam bij haar vader moet achterlaten. Maar welke moeder doet dat? Ik ben bang dat de relatie tussen mij en mijn dochter dan nooit meer goed zal komen.
Ik weet dat een moeder altijd voor haar kind moet kiezen. Maar zou je ook voor je kind moeten kiezen als ze ook een erge leugen heeft verzonnen en opzettelijk jouw leven heeft verpest? Ik zou graag wat advies willen hebben. Schelden jullie aub mij en mijn dochter niet uit. Ze is nog een kind. Ik noem haar niet gemeen of slecht. Ik zeg liever dat ze moeilijk is. Ze heeft problemen. Issues zeg maar. Maar het is en blijft mijn dochter dus ze is mijn probleem toch? Bedankt voor het lezen en jullie adviezen. Sheila