Mijn zoontje is doodsbang voor zijn vader – Anoniem Paramaribo

“Ik ben bang dat hij me een dag gaat vermoorden”

Een vader heeft net zoveel rechten als een moeder. Ja toch? Maar wat doe je als je zoontje niet meer naar zijn vader wil?  Wat doe je als hij doodsbang is voor zijn vader? Moet je hem dan toch sturen? We hebben een brief binnengekregen van Leila. Ze weet niet wat ze moet doen. Haar ex wil graag zijn kind zien en hij wordt ontzettend agressief omdat die jongen niet wil gaan. Hij geeft Leila de schuld en dreigt haar met de dood.

Ik ben Leila, ik ben de de 30-jarige moeder van de 8-jarige Carlos. Ik heb hem samen met mijn ex Hugo we wonen allemaal in Paramaribo

Hier dan mijn verhaal. Ik ben al heel lang niet meer met Hugo. Al sinds mijn zoon 4 maanden oud is. Hij vroeg me wel steeds weer om terug te komen, maar ik wilde niet meer. Maar hij zag zijn zoon wel.  Een paar jaar terug werd mijn zoontje Carlos geslagen door zijn vader. Hij was ongeveer 6 jaar. Ik zag een blauw rode plek op zijn lichaam.

Ik ben toen heel erg boos geworden. We kregen ruzie erom en ik wilde toen zelfs naar de politie gaan. Ik ben uiteindelijk niet meer gegaan. Carlos wilde daarna niet meer naar zijn vader gaan. Hij is heel erg bang voor hem geworden. Als hij moet gaan schreeuwt hij.

Niet leuk

Hugo, moet ook veel leren als vader. Ik bedoel, hij doet dingen die ook niet goed zijn. Zijn mond is helemaal niet schoon. Hij gebruikt vaak krachttermen. Hij rookt gewoon voor die jongen. Geen gewone sigaret maar Marihuana. Ik, als moeder vond het helemaal niet leuk. Ook tegen mij misdraagt hij zich vaak. Dus van binnen wilde ik hem toen ook niet meer sturen naar zijn vader.

Maar Hugo bleef maar bellen en bellen, vanzelf, hij wil zijn zoon graag zien. Ik probeerde het maar uit te stellen want Carlos wilde echt niet. Hugo en ik hebben het toen uitgesproken, en die jongen ging toen met tegenzin weer. Het ging goed. Tot het weer misging. Hij had die jongen weer geklapt en gemept. Ongeveer een jaar geleden. We kregen ook weer erge ruzie. Die jongen is sindsdien niet meer bij zijn vader gegaan.

Ik zit er mee, heel erg. Wat moet ik nu? Ik ben ook bang dat het een keertje mis kan gaan. Met mij maar ook met ons zoontje. Hij wil nu helemaaaaal niet meer naar zijn vader. Als ik hem vraag, wil je naar papa. Schreeuwt hij van nee. Hij blijft maar zeggen dat papa hem weer gaat slaan. Hij vergeet het helemaal niet.

Zijn zoontje

Maar zijn vader wil hem zien. Als Hugo naar zijn zoontje vraagt dan is de ruzie zo erg. Hij denkt namelijk dat ik die jongen zeg om niet naar zijn vader te gaan. Maar dat is helemaal niet zo. Elke keer krijgt ik die bedreigingen naar mijn hoofd. Hij zegt me zelfs dat hij me een dagje neer gaat schieten. Hij zegt het vaker. Ik ben echt bang dat hij me inderdaad een dagje gaat vermoorden. Mijn zoontje en ik leven beiden in angst voor mijn ex. Hoe kan ik ervoor zorgen dat hij van ons afblijft. Aan de ene kan zou ik wensen dat Hugo ons kon vergeten en dat hij een vader was die nooit omkeek naar mij of zijn zoontje.

Maar hij blijft toch bellen, zoeken en vragen naar zijn zoon. Een vader heeft eigenlijk evenveel rechten als een moeder. Ja toch? Aan de andere kant zou ik toch ook graag willen dat Carlos zijn vader leert kennen. Hij is nu agressief omdat die jongen niet bij hem gaat en omdat hij denkt dat ik op die jongen praat. Hij heeft wel gelijk dat hij die jongen zijn vader is en dat hij recht heeft om hem te zien. Die jongen heeft net als ieder kind ook vader liefde nodig. Zijn vader houdt ook op zijn manier van hem.

Ik praat met Carlos, maar hij wil echt niet. Soms zeg ik hem dat zijn vader hem gaat komen halen. Die jongen is 8 jaar maar hij huilt en schreeuwt. Hij wil echt niet. Als ik zijn vader dan zeg dat hij niet wil dan is het weer mijn schuld en krijg ik alle bedreigingen weer naar mijn hoofd. Soms staat hij hier bij ons voor de deur te schelden. Is ook niet leuk voor mijn familie. Ze houden niet van zijn manieren. Hij is onbeleefd. En zijn mond is heel erg krachtig.

Je zou denken dat ik misschien een slechte vrouw voor hem was. Maar nee hoor. Ik heb die man nooit in onze relatie onheus behandeld.  Om zijn driftige manieren heb ik hem gelaten. Ik kon niet meer.

Maar wat ga ik nu moeten doen? De situatie wordt steeds erger. Me jongen wil niet gaan, hij wordt steeds banger en die vader steeds bozer. Vroeger konden we het nog goed vinden met elkaar. Dan konden we nog met elkaar appen. Maar het gaat nu echt niet meer. Straks gaat hij ons op een dagje iets aandoen omdat hij denkt dat ik opzettelijke dingen doe. Ik ben daar zo bang voor. Want hij wil perse zijn zoon zien.

Moet hij een kans krijgen?

Wat moet ik doen als moeder? Mijn zoon is nu 8 jaar. Hoe kan ik met hem praten zodat hij toch zijn vader kan gaan zien of hem een kans geeft?  Natuurlijk wil ik het liefst dat hij en zijn vader goed zijn op elkaar. Maar hoe dan? Mijn zoon is geen stoute jongen, hij is juist een lieve jongen. Hij is nog steeds bang voor zijn vader sinds hij dat pakslaag kreeg. Maar toch denk ik dat het goed voor hem is om zijn vader te leren kennen. Soms weet ik niet meer wat ik moet doen. Weten jullie het misschien. Ik ben radeloos in deze want het is en blijft toch zijn vader. Hebben jullie advies voor mij? Alvast bedankt.

P.s. Dit verhaal hebben een paar dagen voor het familiedrama ontvangen. Het drama waarbij een vader zijn bloedeigen dochter van het leven beroofde. Het heeft NIETS daarmee te maken. Laat dat duidelijk zijn

P.S. Wil je ook advies over je privéleven? Stuur ons jouw anonieme verhaal en we publiceren het gratis voor je! Je mag het ook appen naar +31685421200

** U kunt hieronder reageren op dit anonieme verhaal!
Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd. Let op: Soms worden de verhalen door ons herschreven om het lezen voor onze bezoekers makkelijker te maken.