Stella haar man wordt beschuldigd. Ze zeggen dat hij een meisje heeftaangeraakt. Een hele moeilijke zaak. Stella gelooft het niet. Ze denkt dat de jaloerse moeder van het meisje haar huwelijk kapot wil maken. Ze wil haar man hebben.
Maar wat als het wel waar is dan? Lees het verhaal van Stella. Geloven jullie ook dat haar man onschuldig is, of moet Stella haar man dumpen, scheiden en ervoor zorgen dat hij de gevangenis ingaat? Wat zouden jullie doen in haar plaats? Zou je ook je man geloven? Maar een moeder (jaloers of niet) zal zoiets toch niet verzinnen?
Hallo FamilieNieuws. Ik ben Stella en ik wil graag mijn verhaal aan jullie vertellen. Ik ben een moeder van 3 kinderen, ik ben getrouwd en ik woon in Paramaribo. Ik zit in een hele moeilijke periode. Vooral nu zo met die ziektes en avondklok. Ik weet niet wat ik moet doen en ik kan ook geen enkele kant op.
Het was verschrikkelijk. 2 weken geleden zijn ze mijn man komen halen, hier thuis. De politie. Ze hebben hem 1 nacht aangehouden in Paramaribo cellenhuis. Mijn man is een hele nette man. Hij gaat vaker naar de kerk. Hij heeft respectabele oudere vrienden en heeft een goed baan. Ze hebben hem wel op non-actief gezet
Een collega van mijn man, een dame, heeft mijn man beschuldigd van iets heel ergs. Ze heeft gezegd dat mijn man haar dochtertje heeft aangeraakt. Ze zegt dat hij haar een avondje thuis is komen opzoeken en dat hij toen in de kamer van dat meisje is gegaan, een heel vreemd en ongeloofwaardig verhaal. Tot nu toe kunnen ze mij niet zeggen hoe ver hij is gegaan, maar ze zeggen intiem. Die dame liegt voor mijn man!
Mijn man kan hierdoor alles kwijtraken. Het is toch een schande? Het meisje is 12 jaar. Ik ben bij die collega thuis geweest om te praten maar ze willen me niet spreken. Ze zegt niets. En dat meisje mocht ik niet zien. De volgende dag is de politie bij me gekomen om te zeggen dat ik niet meer daar moet gaan. Anders gaan ze me opsluiten. Maar ik moet de waarheid weten. Ik geloof mijn man 100 procent. Het kan gewoon niet. Ik weet precies waarom die dame dit heeft gedaan.
Willen jullie weten wat er is gebeurd? Mijn man had stiekem een relatie met die collega. Ik wist ervan hoor. Hij ontkent het nu ook niet. Maar vermoedelijk wilde mijn man der niet meer en heeft ze die dingen verzonnen om hem kapot te maken. Of misschien dacht ze dat ik hem dan zou laten. Ik weet het niet, want ze is zelf ook getrouwd. Als ik mijn man vraag of dat het geval is dan zwijgt hij. Als ik hem vraag of hij werkelijk bij die dame thuis is geweest dan zegt hij ja maar niet voor dat kind. Dus voor die dame. Ja toch?
Boos
Ik ben zo boos op mijn man. Hij praat helemaal niet met me. Hij zegt me dat ik alles alleen maar erger maak. Ik moet niet bemoeien. Het komt goed. Hoe bedoelt hij? Is vreselijk toch waar ze hem van beschuldigen? Ik weet dat hij bezig is met een advocaat. Maar ik ben zijn vrouw. Dit ding maakt me gek.
Ik heb die dame weer gebeld en ik heb der gezegd dat ik haar man ga zeggen wat er werkelijk is gebeurd. Een uur later belt mijn man om te zeggen dat ik die vrouw niet moet lastigvallen. Wat??? Dus ze hebben nog contact? Misschien was het via zijn advocaat hoor. Maar jullie begrijpen dat ik woest ben.
Van de politie heb ik nadien begrepen dat die man van die vrouw niet van alles op de hoogte is. En dat is uit bescherming. Bescherming van die vrouw en mijn man. Dus wat bedoelen ze? Dat hij mijn man dood gaat maken? En zijn vrouw? Weet die man dan niet wat er zogenaamd met zijn dochtertje is gebeurd? Zien jullie. Ik heb zoveel vragen. En mijn man geeft me geen antwoorden. Maar als ik hem vraag of hij met dat kind naar bed is geweest. Dan zegt hij me wel van niet. Hij zweert het. En wordt zelfs boos.
Ik geloof hem
Ik geloof hem wel. Dat meisje is 12 jaar. Mijn man is helemaal niet het type om zich te vergrijpen aan een kind. We hebben ook kinderen de jongste is 16 jaar. Hij zou zoiets nooit doen. Ik zweer het jullie.
Dit is een wraakactie van een jaloerse vrouw. Ik zeg het jullie. Ik ben al een paar keer naar bureau gegaan om ze te zeggen wat er is gebeurd. Ik zie ook wel dat ze me een beetje geloven, maar ze zeggen me toch steeds dat een moeder niet over zoiets gaat liegen. Ik weet zeker dat de moeder liegt. Ik vind het erg voor dat kind. Dat wel. De politie moet haar ondervragen. Maar ze beschermen haar. Ik weet het niet. Niemand zegt me iets.
Waar hebben ze mijn man van beschuldigd? Niemand zegt me iets. Ik wil precies weten wat het probleem is. Ik wil ook weten of de zaak afgelopen is. Mijn man zegt dat hij volgende week weer gaat werken. Afwachtend op het onderzoek. Als hij echt dat meisje in bed had gehad, dan zouden ze hem toch moeten opsluiten?
Wat was het dan? Heeft hij haar even aangeraakt. Misschien verkeerd gekust of heeft hij met dat meisje geslapen. Is zijn ding in haar gegaan? Niemand kan me zeggen wat er precies is gebeurd. Soms lijkt het alsof mijn man het opneemt voor die dame. Ik word dan zo boos. Hij heeft medelijden met haar. Dan word ik nog bozer. Het lijkt alsof ik dan de enige ben met het probleem. Misschien is die zaak al ingetrokken. Dat kan. Maar wat was dan de uitkomst?
Voor hem vechten
Ik weet het even niet meer hoor. Maar Ik geloof gewoon niet dat mijn man dit heeft gedaan. Dus aan de ene kant wil ik voor hem vechten, maar ik wil ook gewoon mijn spullen pakken en een scheiding aanvragen. Hij was niet eerlijk tegen mij. Hij had geen respect voor ons gezin. Want het is begonnen omdat hij me niet trouw is geweest. Dit is zijn straf. Ik wil die man van die vrouw ook zeggen wat die vrouw van hem allemaal uitspookt. Hij moet het toch ook weten?
Overspannen
Ik ben blij dat ik alles heb opgeschreven want ik word overspannen. Ik kan niemand zoiets vertellen. Alleen zijn baas, die dame en haar kind weten wat er aan de hand is. Die andere collega’s denken dat mijn man ziek thuis is.
Ik had nooit gedacht dat ik in zo een puinhoop zou zitten. We hebben een goed leven. We zijn van de kerk. Ik wist dat hij iets met deze vrouw had. Ik voelde het gewoon aan. En kijk nu. Ik heb hem zo gewaarschuwd. Hij zei me altijd. Nee, je bent jaloers. Er is niets. Na grap me mik nanga a dame. Hij zei me altijd: ze is een getrouwde vrouw hoor. Tjoerie. Soso probleem.
Dus ja, wat nu? Moet ik voor zo een man vechten? Of moet ik hem laten in zijn schijt. Wat zeg ik dan tegen de kinderen? Ik schaam me kapot dat zoiets gaande is. Voorlopig ben ik wel in dat huis. We slapen apart.
Werkelijk: Ik geloof niet dat hij met dat meisje heeft geslapen. Maar stel je voor dat hij haar wel heeft aangeraakt. Geloof me, heer kondre o sabi. Want dat accepteer ik niet van mijn man. Ik zorg er dan ook voor dat hij jaren de gevangenis in zal gaan. Maar als hij onschuldig is…dan gaat die vrouw moeten boeten want je kan niet zo een leugen maken en je kind erbij betrekken. Nee toch? Dan ben je een diebrie mama. En dan gaat ze zien wat ik met haar ga doen. Wat denken jullie? Groetjes van Stella
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd. Let op: Soms worden de verhalen door ons herschreven om het lezen voor onze bezoekers makkelijker te maken. tags van onze verhalen: vakantie Suriname Paramaribo liefde anoniem Nederland vliegtuig