Je moederhart breekt als je ziet dat je kinderen verdrietig zijn. verdrietig omdat hun vader hun in de steek heeft gelaten. Een man die altijd alles voor zijn kinderen deed is helemaal veranderd. Waarom? Hij werd verliefd op zijn collega. Een vrouw met 4 kinderen en hij woont nu bij haar. Zijn eigen kinderen ziet hij bijna nooit meer.
Wat doe je dan als moeder? Blijven vechten zodat hij terug kan komen of accepteren dat je kinderen geen vader meer hebben? De kinderen geven mama de schuld van alles? Is het haar schuld? Of de schuld van die collega? Ze gelooft niet in voodoo, maar is dat het? Kunnen jullie haar aub helpen?
Hallo FamilieNieuws. Ik ben Sharona ik ben 29 jaar en ik woon in Suriname. Ik ben een moeder van 2 jongens. 1 van 9 jaar en 1 van 5 jaar. Ik ben nu ongeveer een jaartje een alleenstaande moeder. De vader van mijn boys heeft me in de steek gelaten voor een andere vrouw, een vrouw met 4 kinderen! Is niet erg als hij van haar en die kinderen houdt.
Ik ben blij voor hen. Want Harold is een hele lieve man. Ik weet niet precies waarom hij weg is gegaan. Hij zegt me hij is verliefd geworden Ik heb hem betrapt met appjes en afschriften. Zodoende kwam ik erachter dat hij een relatie had met een ander. Hoelang het al zo was weet ik tot nu toe niet.
Tas met spullen
Hij heeft alles meteen toegegeven. Alsof hij erop zat te wachten. Toen heb ik hem gelijk gezegd dat hij weg moest gaan. Ik had er meteen spijt van maar die dame is hem diezelfde komen opwachten. Ja, mensen. Ze is hem helemaal hier thuis gekomen. Zijn collega is het. Ik herkende haar meteen. Ik heb vaker met haar gesproken.. Die kinderen en ik stonden te kijken hoe hij met een tas vol spullen weg is gegaan. Ik was verdoofd en ik heb gehuild ik heb hem aan zijn voeten getrokken. Ik heb zelfs die dame gesmeekt om mijn man niet mee te nemen. Ik heb mezelf helemaal verlaagd. Ik zou hem alles vergeven als hij maar niet wegging. Zo slap was ik.
Als ik eraan denk voel ik weer die verdriet en die schaamte. Ik heb me echt misdragen die dag. Maar God stond me bij.
Perfecte man en vader
Ik was vooral verdrietig om die kinderen. Harold was altijd een perfecte man maar een nog leukere vader. Hij deed alles met die jongens. Hij bracht ze elke morgen naar school. Op zaterdag en zondag gingen ze naar hun sport. Alles deed hij met ze. Allegria, Mc Donalds en regelmatig naar de film. Mijn boys waren zo gelukkig met hun vader. Niet eens met mij. Ik werkte ook altijd en was meer in huis bezig met ze. En hoe het jongens zijn is het toch leuker om met die vader weg te gaan Ik was zo gelukkig. Ik was echt gelukkig.
Ik heb nooit gemerkt dat Harold niet gelukkig was met ons.
Ik was ook heel trots omdat hij de vader van mijn kinderen was. Ik dacht ook van, mocht er iets gebeuren tussen ons, dan weet ik dat ik ze wel een goede vader heb gegeven die na onze relatie ook voor de kinderen gaat zorgen. Hij zei het ook altijd. Als ik bij hem weg zou gaan, dan mocht ik de kinderen niet meenemen Hij zou alleen voor ze zorgen. Dat zei hij vaker.
Niet dat onze relatie slecht was hoor. Daarom was het echt een schok dat hij die ander heeft ontmoet. Is liefde zei hij. Hij werkt jaren samen met die vrouw. Ik heb begrepen dat haar man haar in de steek heeft gelaten en toen is hij als collega, die vrouw gaan helpen enz. Zo is het begonnen. Die vrouw heeft 4 kinderen. Hoe kun je als man, je vrouw laten. De moeder van jouw eigen kinderen voor een vrouw met 4 kinderen?
Ik wil dat hij terugkomt. Ik zou hem weer terugnemen als hij komt. Niet speciaal voor mij Maar voor de kinderen. Want hij heeft de kinderen ook gelaten. Mijn oudste zoon is zo boos op mij. Hij was erbij toen ik zijn vader de deur heb gewezen, dus hij blijft erbij dat het mijn schuld is. Die kinderen zijn zo boos.
Ze vragen de hele dag door naar hun vader. Soms probeer ik te bellen, dan belooft hij ze dat hij ze komt halen, maar dan komt hij helemaal niet.
Het lijkt alsof hij niet mag van zijn nieuwe vriendin. Van mensen hoor ik dat hij met haar en haar kinderen vaker leuke dingen doet. Ze zijn zelfs naar Miami gegaan. Ergens waar ik altijd naar toe wilde maar nooit ben gegaan.
Het doet me zo een pijn. Maar ik maak me zorgen om die jongens. Ze zijn zo boos, maar ook verdrietig. Die jongen van 9 was een beetje dik. Hij is nu dun geworden. Ik denk van verdriet. Hij is ook gegroeid. Maar hij eet slecht en slaapt ook slecht. Het lijkt alsof hij ook liefdesverdriet heeft. Die kleine vroeg elke dag wel: ‘Gaan we naar papa?’ Nu na een jaar vraagt hij het nog steeds. Dat doet me pijn. Vooral als ik bel en hij niet opneemt
Mijn verdriet is zo diep. Ik ben ook zo depressief maar ik weet dat ik door moet gaan voor die jongens. Als ze er niet waren was ik misschien al weg of dood. Ik weet het niet. Ik vind het zo erg dat hij weg is. Ik voel me schuldig. Ik denk dan, liever had ik rustig met hem gesproken. Ik heb die vrouw de ruimte gegeven om mijn man te nemen. Ik had der moeten rammelen toen ze op mijn erf kwam.
Hij neemt niet op
Maar mensen wat nu? Hij neemt niet op als ik hem bel. Zijn familie is boos op mij want hij heeft ze gezegd dat ik hem weg heb gestuurd. Zij kijken ook helemaal niet uit naar die jongens. Terwijl die jongens ook vaak naar hun oma gingen. Ik hoor dat hij nu daar met die vrouw gaat en die vrouw noemt mijn schoonmoeder ma. Ik vind het verschrikkelijk.
Maar ik kom wel over mijn verdriet heen, maar wat doe ik met die jongens. Ik ben al met ze naar het werk van die vader gegaan, Hij was er toen niet. Zij ook niet. Hij belde die avond dat ik nooit meer een stap daar moet zetten. Dus dat durf ik ook niet meer. Dan wil ik bij zijn moeder langsgaan met die jongens. Maar dan ben ik bang dat hun oma ons gaat wegsturen.
Het is allemaal zo anders nu. Van de 1 op de andere dag betekenen we niets meer voor Harold en zijn familie. Voor mij is het niet zo erg, maar voor die jongens. Mijn broers brengen hen nu naar hun sport. Dat vinden die jongens wel leuk, maar ze missen hun vader.
Geen vader meer
Wat moet ik doen? Moet ik blijven vechten voor hun vader. Of moet ik het loslaten en die jongens uitleggen dat ze geen vader meer hebben? En wat doe ik als hij terug wil komen? Ik zou hem zo terugnemen maar ik denk wel dat jullie mij gaan adviseren om het niet te doen.
Hij is nu plusminnes een jaar weg. Zijn hart is gestolen. Hij is helemaal verliefd geworden op een ander. Ineens. Ik geloof niet ik voodoo, maar als ik zie hoe hij helemaal is veranderd. Je weet het maar nooit. Ik vind het vreemd hoe hij ineens niet meer van mij en zijn kinderen houdt. We waren zo goed samen. Ik ben zo verdrietig. Jullie moesten eens weten, het is echt hard voor mij, En vooral voor die jongens.
Vechten voor je kinderen
Is dit normaal? Ik heb zoiets nooit meegemaakt hoor bij anderen in Suriname. Meestal vechten die vaders voor hun kinderen toch? Maar deze absoluut niet! Vriendelijke groeten Sharona
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd. Let op: Soms worden de verhalen door ons herschreven om het lezen voor onze bezoekers makkelijker te maken. tags van onze verhalen: vakantie Suriname Paramaribo liefde anoniem Nederland vliegtuig