Muriel is erg spiritueel opgevoed. Zij noemt het zo maar haar man noemt het voodoo, bonu en afgoderij. Gelukkig lukt het haar om spiritueel te blijven en toch samen met haar man christelijk te zijn. Zij gaan regelmatig naar de kerk samen met de kinderen.
Maar nu komen de zussen van Muriel op vakantie naar Paramaribo en ze gaan een paar dagen cultureel bezig zijn. Ze verplichten Muriel om samen met de familie mee te doen. Muriel moet heel wat geld betalen en ze moet ook heel veel spullen aanschaffen. Daar heeft ze geen zin in. Ze wil ook helemaal niet meedoen. Haar man zal het ook nooit accepteren. Haar zus is al boos op haar. Hoe moet ze dit oplossen? Is ze het haar familie verplicht om mee te doen? Wat zegt ze dan tegen haar man? Moet ze tegen hem liegen? Lees haar verhaal. Graag wil ze advies hierover.
Hallo FamilieNieuws. Ik wil hierbij graag de mening van jullie volgers. Want er is niemand in mijn omgeving die achter mij staat. Tenminste niet binnen mijn familie.
Ik ben Muriel uit Paramaribo, ik ben 31 jaar en heb twee kinderen met Max. Max heb ik 7 jaar geleden per toeval in de kerk gevonden. Precies 7 jaar geleden tijdens een kerstdienst. Ik was meteen verkocht. Van hem maar ook van God.
Ik kom namelijk uit een hele spirituele familie en ben vrijwel zonder God opgegroeid. Sinds klein kind heb ik mijn familieleden bezig gezien. Maar door mijn man ben ik echt een kind van God geworden. Dat wil niet zeggen dat ik de spiritualiteit binnen mijn familie afkeur want er is sowieso meer tussen hemel en aarde en ik geloof wel degelijk in onze wintie’s, kruiden en dat soort dingen.
Mijn man is het daar absoluut niet mee eens. Maar het is verder geen probleem. Ik val hem hier niet mee lastig. Hij weet er niet veel van. Ik doe mijn culturele dingen voor mij en mijn kinderen maar ik bid ook dagelijks tot God. Cultureel doe ik baden met kruidenwater en praten tot mezelf en zo nu en dan ga ik met mijn familieleden mee naar een cultureel feest. Zelf ben ik nooit meer gebaad door iemand. Dat deed ik in het verleden heel vaak. Maar sinds ik Max ken heb ik dat nooit meer gedaan en heb ik daar ook nooit meer behoefte aan gehad. Mijn kruiden en zoete baden geven mij genoeg voldoening en bidden ook.
Ik weet dat mijn familie, van mijn moeders kant vooral, hier volop mee bezig is, maar ik distantieer mij ervan en tot nu toe werd dat geaccepteerd. Twee van mijn zussen wonen in Nederland en die komen volgende maand op vakantie naar Paramaribo. Lekker voor de feestdagen. Gezellig. Ik heb ze heel lang niet gezien. Maar vorige week kreeg ik een boodschappen lijstje van ze. Met allemaal dingen die ik voor mezelf en voor hun moet aanschaffen want we gaan 3 dagen naar een kamp om te baden.
Ik had er niet veel problemen mee. Ik zou meegaan als zij hun dingen gingen doen. Maar nu moet ik ten eerste een enorm bedrag betalen aan die persoon die alles gaat doen en ik moet dus zelf ook heel veel spullen enzo aanschaffen.
Geen geld hiervoor
Ik heb hier dus helemaal geen zin in. En ik kan mijn man dit nooit vertellen. Hij keurt dit allemaal absoluut af. Hij weet eerlijk gezegd niet eens dat mijn familie zich hiermee bezig houdt. En dan nog. Dat geld heb ik niet. Mijn zussen willen me dat geld wel lenen maar ik wil het niet. Hoe ga ik ze terugbetalen?
Met 1 zus heb ik woorden gehad hierover. Ze vindt dat ik me als een elite gedraag sinds ik Max heb ontmoet. En dat ik mijn afkomst verloochen. Daar ben ik het absoluut niet mee eens. Ik ben trots op mijn afkomst en mijn cultuur maar ik wil niet gedwongen worden om me door een wildvreemde diep in het bos (geen idee waar het kamp is) te laten baden.
Niemand van mijn kant, mijn moeder niet, mijn broers en tantes zijn het met mij eens. Ze vinden dat ik mijn broers en zussen niet alleen kan laten gaan. 1 broer van mij, die is nog kerkelijker dan Max, gaat ook met zijn hele gezin. Ik snap dat niet. Je zegt dat je van de kerk bent maar toch hou je je bezig met dit soort dingen. Ik praat over min broer. Ik geef tenminste toe dat ik wel van mijn cultuur hou. En dat ik er wel geloof in heb. Maar mijn broer deed eigenlijk altijd zo anti. Hij begon vroeger altijd te bidden als 1 van mijn zussen in trans was tijdens een huisfeestje. Hij hield altijd al van de kerk. Als 1 van de weinigen in de familie en nu zegt hij ook dat ik perse mee moet. Ik snap daar dus helemaal niets van. Ik kan dat niet aan Max zeggen want die verliest meteen al het respect voor mijn broer.
Dus ja. Ik moet binnenkort die spullen gaan aanschaffen en ik zal eerlijk moeten zijn tegen mijn man, toch? Ik kan dit niet geheim voor hem houden. Of wel? Ik vraag jullie hierbij dus wat advies. Hoe pak ik dit aan? Ik heb geen zin in nog meer woorden, en ruzie binnen de familie. Ik wil niet dat mijn zussen denken dat ik ze niet steun. Ik weet ook niet wat voor problemen ze zo hebben. Ze zeggen dat ze het doen om problemen te voorkomen. Straks is het mijn schuld als er werkelijk problemen komen.
Niet komen
Mijn ene zus zegt dat ik niet hoef te komen als ik niet helemaal meedoe. Mijn moeder zegt dat ik gewoon moet komen om te ondersteunen. Maar iedereen vindt dat ik die pullen moet kopen en gewoon mee moet doen.
En wat zeg ik dan aan Max? Goedkeuren gaat hij het nooit. Hij zal me niet kunnen verbieden maar dit ding gaat een kronkel brengen binnen ons huwelijken de familie. En hij gaat sowieso mijn zussen niet meer willen accepteren als hij weet dat zij me in feite dwingen om de culturele kant te kiezen. Ik noem het cultureel maar Max noemt het bonu, voodoo, afgoderij enz. Alleen maar negatief. Ik zal hem nooit van gedachten kunnen laten veranderen. Ik wet precies hoe hij denkt. Goed. Wat nu? Weten jullie het misschien?
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd. Let op: Soms worden de verhalen door ons herschreven om het lezen voor onze bezoekers makkelijker te maken. tags van onze verhalen: vakantie Suriname Paramaribo liefde anoniem Nederland vliegtuig