Janet, is een zus die verschrikkelijk veel van haar broertje houdt. Maar haar broertje gaat dood. En zijn twee jonge meiden worden verschrikkelijk verwaarloosd.
[quads id=1]
Haar broertje woont in Paramaribo en Janet en de rest van de familie woont in Nederland. Ze willen de meisjes naar Nederland halen. Maar kan dat zomaar? Zal hun nalatige moeder hen laten gaan? Janet hoeft geen steun te verwachten van haar partner. hij zal waarschijnlijk de relatie verbreken als ze dit doorzet. Wat moet ze doen? Janet vertelt het verhaal over haar broer, zijn gemene vriendin en hun dochters. Wat zou jij doen als je het leven van de kinderen van je broertje kunt redden?
[quads id=1]
Zus uit Nederland
Lees ook:
Hallo FamilieNieuws. Wij, mijn moeder, mijn oudste broer en ik zitten in een hele vervelende situatie. Heel zielig, verdrietig en ik maak me ook heel erg boos.
Mijn jongste broertje in Paramaribo is heel erg ziek. Hij gaat dood. Hij heeft 2 kinderen met een dame. En sorry dat ik het zeg. Die dame is een hele vieze en slechte vrouw. Ze doet niets voor mijn broertje en al helemaal niet voor hun twee dochters.
[quads id=1]
Hij gaat dood
Lees ook:
We wonen samen maar zijn kinderen wil ik niet meer in mijn huis hebben – Anoniem Suriname
Mijn broertje zit nu al 9 maanden in een verzorgingstehuis. In Paramaribo. Hij is aan 1 kant verlamd maar omdat zijn nieren nu heel slecht zijn lijkt het erop dat hij eind van het jaar niet eens gaat halen.
Ik woon in Nederland, ik maak me klaar om naar Paramaribo te gaan. Mijn oudste broer uit Nederland heeft al verlof genomen en hij is nu daar om voor mijn broertje te zorgen. Heel lief dat hij dit doet. En zijn vrouw is echt een fantastische vrouw. We krijgen allemaal veel steun van haar.
Slechte vrouw
Mijn broer is nu 3 weken in Paramaribo. Gelukkig maar want het tehuis waarin ons broertje zit is verschrikkelijk. Die vrouw van mijn broertje is geen dag naar hem toegegaan. Zo gemeen is ze. Waarschijnlijk ging ze sowieso nooit. Mijn broertje gaat heel erg achteruit Hij moet opgenomen worden in een ziekenhuis maar alles gaat moeizaam. Maar goed, mijn broertje gaat gewoon dood. Daar kunnen we niets meer aan doen en dat probeer ik te accepteren.
[quads id=1]
Maar wat nu? Zijn meisjes zijn 5 en 8 jaar. Wat moet daarmee gebeuren? Op het moment zijn ze bij mijn broer maar ze wonen bij hun oma. Hun moeder is spoorloos. Mijn broer is naar haar opzoek. Ze zeggen dat ze in het binnenland werkt en daar haar geld verdient. Dat deed ze vermoedelijk al toen mijn broertje nog niet ziek was. Mijn broertje is ook geen lieveling hoor. Hij liet die kinderen ook gewoon. En ging weken naar het bos. Maar toch zorgde hij wel voor ze. Op zijn manier. Maar die moeder heeft ze gewoon gelaten. En mijn broertje ook. Terwijl hij aan het doodgaan is.
Hij kan niet meer
Lees ook:
Mijn moeder is straks dood – Anoniem Moederdag verhaal uit Paramaribo
Mijn broer heeft de meisjes nu een week in huis genomen. Hij is in zijn eigen huis in Paramaribo. Hij heeft een nichtje van ons in huis genomen om te helpen met de kinderen. Baden, naar school brengen enz enz. Samen helpen we om die nicht te betalen. Diezelfde nicht zorgt nu ook voor ons broertje in het tehuis. Hij moet elke dag gewassen worden en hij moet verzorgd worden. Het is beter als de familie meehelpt. Mijn nichtje doet dat dus.
[quads id=1]
Ze werkt nu eigenlijk voor ons. Maar dat kan niet voor altijd. Mijn nicht heeft ook een eigen leven en straks als mijn broer weer in Nederland is dan kunnen de kinderen niet bij hem dat huis blijven. Het is een vakantiewoning en wordt verhuurd.
[quads id=1]
Hij heeft een paspoort uit Nederland
We hebben die meisjes gevraagd of ze met ons mee willen naar Nederland. Ze zijn wel erkend door mijn broertje maar ze hebben wel een Surinaams paspoort. Dat is wel vreemd. Zijn ze niet gewoon Nederlands dan? Want mijn broertje is een Nederlander met een Nederlands paspoort. Ik ga dat allemaal uitzoeken. Ik wil die meisjes met me mee terugnemen.
Ambassade
Weg uit Suriname en mijn broer en ik gaan voor ze zorgen. We kunnen ze niet hier achterlaten bij die moeder die hen verwaarloost. Maar hoe krijg ik dat voor elkaar? Misschien als ik eerst hun paspoort regel gaat het lukken. Zal die moeder ze meegeven. Ik denk niet zomaar, maar aan de ene kant kan ze misschien blij zijn. Mijn broertje is niet echt aanspreekbaar maar mijn broer kan nu wel veel regelen. We wilden eigenlijk hem naar Nederland halen. Maar het is al te laat. Hij is te zwak.
Lees ook:
Ik heb al contact opgenomen met de Nederlandse Ambassade in Suriname. Ik moet heel wat papieren verzamelen en dan bij ze gaan. Ik heb al een afspraak. Ik wil graag weten van jullie of jullie ook vinden dat ik dit moet doen?
Ik zou normaal nooit goedkeuren dat een kind niet door haar moeder wordt opgevoed, maar ik zie nu al hoe die kinderen verwaarloosd worden. Die kinderen zijn altijd bij andere mensen thuis. Een eigen huis hebben ze eigenlijk niet. Ze leven bij die oma. Nu ze bij mijn broer zijn, zijn ze zo gelukkig. We appen elke dag en ik zie hoe ze in een week veranderd zijn. Ze stralen. En ze gaan vaker hun vader zien. Al kunnen ze niet echt met hem praten.
[quads id=1]
Zal ze willen?
Mijn broertje zal heel blij zijn als ik die meisjes van hem meeneem voor een beter leven. Ze hebben het echt niet goed in Suriname. Misschien moet ik naar de politie maar ik ben dan bang dat ik ze ook niet meer mag zien dan. Misschien kan ik wat advies krijgen hieromtrent
Ik zit nu in Nederland, maar ik maak me verschrikkelijk druk om het leven van mijn broertje en zijn mooie meiden. Ik moet echt ingrijpen anders gaat het helemaal mis met ze. Problemen met mijn partner krijg ik wel. Hij zegt dat hij me niet kan steunen hierin. We zijn niet getrouwd. Hij vindt dat ik dit niet kan doen. Ik ben hun moeder niet en ik kan niet zomaar die meisjes bij die moeder vandaan houden.
[quads id=1]
Zijn meisjes
Ik denk, dat hij zo praat omdat het zijn familie niet is. Als het om zijn broer ging dan zou hij anders praten. En hij denkt ook aan zijn eigen leven. Stel dat het me lukt om de meisjes naar hier te halen dan is zijn leven ook ineens helemaal bruja. We hebben nog geen eigen kinderen. Ik snap hem wel. Maar mijn broertje en zijn meisjes zijn nu mijn prioriteit. Ze hebben me nodig. Of hebben jullie misschien andere ideeën en adviezen voor mij? Hoe moet ik dit aanpakken. Is het wel een goed idee om de meiden mee te nemen naar Nederland? Mijn broer gaat dood. Maar ik kan zijn kinderen wel een goed leven bieden in Nederland. Ik wil dat ook. Ik hou zoveel van mijn broertje, ik wil echt die meiden een kans geven.
[quads id=1]
Het voelt alsof het ook mijn kinderen zijn. Mijn oudste broer en sowieso mijn moeder zullen me bijstaan. Mijn partner niet. Hij ziet dat ik in grote problemen ga raken. En hij heeft daar geen zin in. Ik wil dit gewoon doen voor mijn broertje. Al betekent dit dat ik misschien mijn relatie van 11 jaar moet weggooien. Het zij zo dan? Of ben ik echt dom bezig? Helpen jullie me met advies.
Lees ook:
Gerelateerde verhalen:
Anoniem ~ Om zijn brutale dochter moet ik vertrekken uit zijn huis ~ Paramaribo
Anoniem – Ik ben dood ziek en nu wil mijn man bij me weg ~ Suriname
Wilt u ook uw levensverhaal met ons delen?
Whatsapp of bel ons op +597 8966341
of stuur het naar [email protected]
U reacties en adviezen worden zeer gewaardeerd.
U kunt ze plaatsen in de comments hieronder
en/of op onze Facebook pagina
Abonneer ook op ons Youtube kanaal en like us on Facebook
FamilieNieuws.com
Surinaamse familieberichten en nog veel meer
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd. Let op: Soms worden de verhalen door ons herschreven om het lezen voor onze bezoekers makkelijker te maken. tags van onze verhalen: vakantie Suriname Paramaribo liefde anoniem Nederland vliegtuig