Wat een verhaal heeft Mariska ons geschreven. De grote zus uit Paramaribo geeft toe dat ze jaloers is op haar jongere zusje. Niet een klein beetje jaloers maar verschrikkelijk jaloers. Ze vertelt ons wat ze haar zusje allemaal heeft aangedaan en waarom. Kan het ooit nog goed komen tussen die twee of moet haar zusje heel ver bij haar uit de buurt blijven. Deze jaloersheid is echt een takroe siekie. Is hier wel een medicijn voor?
[quads id=1]
Zus uit Paramaribo
Hallo FamilieNieuws. Kunnen jullie dit verhaal please anoniem voor me plaatsen op jullie Facebook pagina. Ik schaam mezelf heel erg dat ik dit ga schrijven. Maar ik wil toch graag wat antwoorden krijgen voor mijn probleem want ik ben er goed ziek van. Ik ben ziek.
Ze zeggen toch soms dat jaloersheid een ziekte is. Jaroesoe is echt een siekie en ik zoek dringend een medicijn hiervoor want het is niet goed wat ik voel. Ik ga mezelf eerst even voorstellen. En een beetje over mezelf vertellen.
Ik ben Mariska uit Paramaribo en mijn zusje is Daphne. Ik ben 34 jaar en mijn zusje is 21 jaar. Ze heeft een andere vader. Haar vader heeft ons om en bij opgevoed want mijn vader en die van mijn broer was out of the picture.
[quads id=1]
Haar vader
Ik keur mijn gevoelens niet goed. Laat dat aub duidelijk zijn. Daphne heeft mij nog nooit iets aangedaan. Daphne is altijd al het lievelingetje geweest in huis. Ze is het nakomelingetje van onze moeder. Ze is mooi knap en lichtkleurig als der vader. Wij zijn allemaal donker. Dus als jonge puber meid hoorde ik altijd al. Je zusje is mooier, je zusje der haar is goed, en later moest ik constant horen dat ze goed kon leren enzovoort enzovoort. Dingen die niet goed zijn voor een pubermeisje. Ik werd er heel onzeker van
Erg onzeker
Zo groeide ik op met een wrok naar mijn zusje toe. Ze had geen idee. Ik heb al zoveel dingen met haar gedaan vroeger. Ik ging der haar knippen stiekem, ik ging der knijpen, bijten en gooide zelfs een keertje heet water op der Ik was misschien 17 jaar. Ik haatte haar. Ik dacht dat ik haar haatte, maar eigenlijk haatte ik mezelf.
[quads id=1]
Alles van der was leuk, zij mocht altijd mee met onze ouders en ik moest thuis blijven koken, schoonmaken alles moest ik doen in huis. Mijn leven leek bijna op het leven uit het sprookje Cinderella. Alleen is mijn moeder mijn echte moeder maar ze kon net zo goed mijn stiefmoeder zijn. Het leek alsof we niet welkom waren. Mijn broer en ik. Hij heeft niets gemerkt denk ik hij was altijd weg en hij was ook al iets ouder toen onze stiefvader in huis kwam.
Dus door die verwennerij van Daphne ben ik haar gaan haten. Zij kon er niets aan doen ik weet dat heel goed. Ze was gewoon een kind. En ze is ook echt mooi. Ook van binnen. Als ik een vriendje had, dan zag ik hoe ze naar haar keken. Daphne moest altijd met mij mee van onze moeder. Dus ook als ik stiekem bij een jongen wegging nam ik mijn zusje mee. Even wandelen en rijden, ze moest altijd mee. Ze was helemaal niet vervelend. Ze ging gewoon mee en luisterde. Ik deed altijd zo gemeen tegen haar maar zij hield juist van me. Ze noemde me zelfs mama
Ik was haar mama
Ik schaam me hoe ik dit schrijf maar ik moet het opschrijven. Ik ga het haar ook laten lezen.
[quads id=1]
Ongeveer een jaar terug. Kreeg Daphne problemen met haar vriend. Ze vroeg of ze tijdelijk bij mij kon blijven. Ik woonde inmiddels samen met Jurgen. En was hoogzwanger. Ik kon de hulp wel gebruiken. Omdat ik niet meer thuis woonde waren de gevoelens van haat en minachting naar de achtergrond verdwenen. Ik was eindelijk gelukkig met een man en kreeg een gezin.
De relatie tussen mij en mijn moeder was ook zo een beetje hersteld. De vader van Daphne woonde ook niet meer met mijn moeder. Ik had mijn eigen leven. Dus toen Daphne in nood was wilde ik haar niet weigeren. Ze vroeg het waar mijn vriend bij was en hij stemde meteen toe.
Door de zwangerschap
Ik had het nooit moeten doen. Ik weet niet of het kwam door de zwangerschap maar ik kon helemaal niets van Daphne hebben. Ik werd zo achterdochtig. Ik vond dat mijn man meer met haar bezig was dan met mij en de baby. Hij deed alles voor haar. Bracht haar naar school. Bracht Naskip voor der mee. Hielp haar met de problemen met haar vriendje. In mijn ogen wilde hij haar relatie juist verpesten in plaats van verbeteren. Ik had het gevoel dat die twee wat voor elkaar voelden. Ik weet dat het niet zo was, maar mijn gedachten deden wat ze wilden.
[quads id=1]
Ik moest naar het ziekenhuis
Ze was geen week in huis en ik kreeg weeën. Van de stress denk ik. Ik moest opgenomen worden. Ik wilde niet. Ik wilde helemaal niet dat mijn zusje en mijn man alleen in het huis waren. IK heb gelogen tegen mijn vriend. Ik zei hem dat er niets aan de hand was. Ik heb geweigerd om naar het ziekenhuis te gaan en 2 dagen later werd mijn zoontje met een spoed keizersnee geboren. Ik moest veel langer in het ziekenhuis blijven want mijn bloeddruk was sky high.
In plaats dat ik blij was dat mijn zusje er was want ze deed zoveel voor me. Bracht eten, zorgde voor het huis en hielp me met de baby. Toch maakte ik steeds ruzie met haar. Ik kon haar niet uitstaan. Ik was bijna 30 kilo aangekomen en voelde me zo lelijk. Dan stond ze daar aan mijn bed met haar billeshort. Ik zag mijn man naar haar kijken en genieten. Iedereen genoot van mijn zusje.
Depressief
Ik had geen moedergevoelens. Ik wilde niets weten van mijn zoontje weten, mijn man wilde ik niet zien ik werd depressief.
Mijn zusje kwam toch elke avond. Al deed ik zo boos. Ze hielp me met die jongen. Borstvoeding gaf ik niet zij hielp me met voeden. Iedereen sprak vol lof over haar. Ook de zusters en daardoor kreeg ik juist meer een hekel aan haar.
[quads id=1]
Ik heb toen iets heel erg gedaan. Ik heb haar vriend geappt en hem gezegd dat ze met mijn man heeft geslapen. Ik heb het aan mijn moeder gezegd en ook tegen mijn broer. Ik lag nog in het ziekenhuis maar het is een heel gedoe geweest binnen de familie. Zo erg dat mijn zusje boos weg is gegaan uit mijn huis. Ze heeft hier nooit met mij over gesproken. En ze is nooit meer bij mij thuis gekomen. Bijna een jaar later. Ze woont bij een oude kennis. Haar vriend wil haar definitief niet meer. Hij heeft zelfs een ander. Mijn moeder praat niet met haar en mijn broer ook niet. Mijn man wilde bij me weg maar ik heb hem gesmeekt om me niet te laten. We zijn nog samen maar de relatie is gebroken. Ik weet dat hij me een hele slechte vrouw vindt. Hij snapt niet dat ik zo slecht kan zijn.
Slechte vrouw
Inmiddels weet iedereen dat ik heb gelogen maar er is zoveel gezegd tijdens de ruzies. Het gaat niet meer goed komen. Ik zie mijn zusje soms in de stad. Ze is zo mooi en zo lief. Als ze me ziet groet ze netjes en speelt met de baby. En terwijl ze dat doet kijk ik naar mijn man om te kijken of hij niet verliefd naar haar kijkt. Is toch vreselijk? Ik ben nog steeds jaloers op mijn zusje. Ik heb haar zoveel aangedaan en toch doet ze nog vriendelijk. Mijn zusje is zo een goed mens. Ik heb haar zoveel verdriet gedaan. Door mij heeft ze geen contact meer met mama en onze broer. En door mij is haar relatie kapot.
Ze is een goed mens
Ik haat mezelf. Ik ben niet goed. Ik weet ook niet wat ik moet doen met die jaloezie. Naar een dokter durf ik niet. Daarom heb ik de stap genomen om jullie te schrijven. Misschien kunnen jullie mij wat advies geven. Mijn zusje is helemaal niet fout. Juist is ze een goed mens. Ik weet echt niet wat me bezielt. Maar die jaloezie zit zo diep. Ik ben bang dat het nooit gaat verdwijnen. Jullie gaan boos op mij zijn maar geloof mij. Ik ben nog veel bozer op mezelf. Ik ben een slechte vrouw.
[quads id=1]
Hoe kan ik dit oplossen met mijn zusje? Ze heeft zoveel verdriet. Mijn zusje verdient mij niet als grote zus. Hoe kan ik zo jaloers zijn op mijn zusje. Dat is echt niet goed. Misschien moet ik hier met haar over praten. Hopelijk wil ze dat als ze deze brief leest. Of misschien is het beter als ze heel heel ver bij mij uit de buurt blijft. Veel mensen gaan haar dat adviseren. Dat zou ik ook doen als ik haar was.
Ik hou wel van haar
Bedankt FamilieNieuws dat ik mijn verhaal voor jullie op papier mocht zetten. Ik kijk uit naar de reacties. Hopelijk kan ik daar iets mee beginnen. p.s. Belangrijk is: Mijn zusje moet weten dat het niet haar schuld is. Het is mijn ziekelijke jaloezie. Diep van binnen hou ik heel veel van haar. Dat moet ze weten.
Gerelateerde verhalen:
Wilt u ook uw levensverhaal met ons delen?
Whatsapp of bel ons op +597 8966341
of stuur het naar [email protected]
U reacties en adviezen worden zeer gewaardeerd.
U kunt ze plaatsen in de comments hieronder
en/of op onze Facebook pagina
Abonneer ook op ons Youtube kanaal en like us on Facebook
FamilieNieuws.com
Surinaamse familieberichten en nog veel meer
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd. Let op: Soms worden de verhalen door ons herschreven om het lezen voor onze bezoekers makkelijker te maken. tags van onze verhalen: vakantie Suriname Paramaribo liefde anoniem Nederland vliegtuig