Vanessa uit Paramaribo vraagt zich af of ze wel een goede schoondochter is voor haar moeder en of ze wel een goede vrouw is voor haar man. Sinds hun huwelijk is haar schoonmoeder echt aan het bemoeien in hun leven en haar man vindt alles goed wat zijn moeder zegt. Ze willen bijvoorbeeld dat ze elke zondag met ze meegaat naar de kerk. Maar dat wil ze absoluut niet meer. Ze heeft helemaal niet met God en met de kerk. Voor haar man staan de kerk en zijn moeder op de eerste plaats. Is dit wel een gezonde relatie?
[quads id=1]
Vanessa uit Paramaribo
Hallo mensen van het goede leven. Mijn leven is op dit moment een drama. Ik ben 9 maanden getrouwd met Marcel. We wonen samen in Paramaribo op Kwatta. Daar gaan we ook naar de kerk.
Ik ken Marcel 3 jaartjes. Ik ben 26 jaar en hij is 32 jaar. Helaas ben ik pas na ons huwelijk erachter gekomen dat Marcel alles, maar dan ook alles doet wat zijn moeder hem zegt. Eigenlijk kun je stellen dat hij zijn moeder boven alles zet. Ook boven mij. Nee hij zet haar niet boven God. Zijn God is zijn alles. En daarna zijn moeder. En dan pas kom ik. Is dat wel een gezonde relatie? Heeft mijn huwelijk wel kans van slagen?
Gezin uit Kwatta Paramaribo
Ik kom uit een normaal gezin. We zijn helemaal niet christelijk opgevoed. Integendeel: Mijn grootvader was een loekoemang. Er kwamen altijd mensen bij ons over de vloer die genezing zochten en zelfs mensen die gebaad wilden worden door mijn opa. Velen hebben hulp en rust gevonden dankzij mijn opa. Ik ben zelf ook op die manier opgevoed. Van huis uit ben ik nooit naar de kerk gegaan. Behalve met school en kerst. Laten we zeggen 1 tot 2 keren per jaar in mijn jongeren jaren.
[quads id=1]
Ik geloof niet
Ik heb nooit geloofd. Niet in de kerk en ook niet in God. Dus toen ik Marcel tegenkwam vond ik het wel een afknapper dat hij zijn moeder elke zondag ging halen om naar de kerk in Paramaribo te gaan. En vrijwel meteen moest ik mee. Niet dat ik perse moest maar ik wilde wel. Om een goede indruk te maken op Marcel en op zijn moeder. Misschien moest ik direct eerlijk zijn. Ze hield meteen van me. Natuurlijk wist ze niet dat ik nooit naar de kerk ging en ze wist al helemaal niet uit wat voor gezin ik kwam. Want alles wat met onze afro cultuur te maken heeft vindt ze maar niets. Onze twee families komen zelden samen. Op ons huwelijk was de laatste keer. Vol afschuw (dat weet ik zeker) heeft ze gekeken hoe haar zoon en ik in volledige Afrikaanse kledij naar het altaar liepen. Dat wilde ik graag. En Marcel wilde dat ik die dag werd gedoopt door hun kerk. En iemand van hun kerk heeft ons ook getrouwd in Paramaribo. Dat was de wens van mijn schoonmoeder.
[quads id=1]
Wens van mijn schoonmoeder
Die dag heeft mijn schoonmoeder ook pas gezien wat voor ongelovige familie ik heb. Dus sindsdien kijkt ze anders naar mij en mijn familie. Sinds ik getrouwd wil ik niet meer naar de kerk te gaan met Marcel en zijn moeder. Zijn vader gaat ook altijd mee. Maar het lijkt alsof die man niet bestaat. Je hoort hem helemaal niet. Die moeder is zo erg aanwezig dat die man helemaal wegvalt. Eigenlijk heel zielig voor die man.
Maar ik ga dus veel minder mee naar de kerk. Ik verzin steeds een smoesje. Uitgerekend op zondag heb ik allemaal afspraken. Gewoon om niet naar de kerk met ze te gaan. Ik ben echt moe van het liegen. Ik voel me ook niet prettig. Ik wil ze gewoon duidelijk maken dat ik niet meer wil gaan Maar hoe?
[quads id=1]
Ze belt mij voor alles
Kijk ik geloof niet in God. Maar naar de kerk gaan kan best. Maar mijn schoonmoeder is gewoon vreselijk. Sinds ons huwelijk doet ze net alsof ik haar dochter ben. Niet dat ze lief doet als mijn moeder. Eerder als een gemene stiefmoeder. We wonen een paar huizen verder maar het lijkt alsof ik nu alles moet doen voor haar. Marcel werkt veel dus in plaats van haar man, belt ze mij voor alles. Ik weet dat het mijn schoonmoeder is en dat ik het graag voor haar zou moeten doen.
Dominante vrouw
Maar ze doet zo kattig en dominant. Alsof ik een soort sloof ben en verplicht ben boodschappen voor haar te doen, te koken, te helpen met opruimen. En als ze bij ons in huis is dan wil ze ook nog eens komen bepalen. Dan houdt Marcel niet van dit en dat en dat ik me anders moet gedragen. Een heleboel dingen. Ze is zo lastig. Ze zegt vaak dat ik moet oppassen want straks gaat Marcel van me scheiden.
Scheiden
In de kerk geeft ze me allemaal opdrachten. Ze vraagt me niet eens of ik het wel wil. Ik geloof niet in God, ik heb nooit in hem geloofd en ik ben ook niet van plan om in hem te geloven. Hopelijk nemen jullie mij dat ook niet kwalijk.
Mijn verhaal gaat over mijn dominante schoonmoeder en mijn man die alles wil doen en zeggen wat zij ook zegt. Hij praat met me en smeekt me bijna om met ze naar de kerk te gaan. Ik weet dat zijn moeder klaagt over mij. Maar ik wil het gewoon niet meer. Ik geloof er niet in en ik hou ook niet van die mensen in de kerk.
Ik wil niet
Tot nu toe hou ik het heel netjes naar mijn schoonmoeder. Het is een feit dat ze eigenlijk best onbeschoft tegen me praat, en dat ze bemoeit in mijn huwelijk. Maar ook hoe ze denkt en praat over mijn moeder en de rest van mijn familie. Alsof we minder zijn dan haar. Ik ben dat een beetje zat geworden. Ik wil der aanspreken en haar zeggen. Maar God is zo belangrijk voor hun. Ze gaan nooit maar me willen luisteren
[quads id=1]
Ze gaan niet luisteren
En Marcel dan? Alles wat zijn moeder zegt is waarheid. We zijn net getrouwd maar ik merk dat ik al irritaties krijg van Marcel. De manier waarop hij en zijn moeder met elkaar omgaan. Ik vind het zo dom. Maar weet je, als we samen zijn is hij zo lief tegen mij. Echt een droomman. Dus zeggen jullie mij aub NIET om hem te laten. Zijn moeder is het probleem, maar hoe los ik dat op?
[quads id=1]
Niet scheiden
Ik geloof best dat die moeder van me houdt. Maar ze wil dat ik alles doe wat ze zegt en ze wil dat ik leef zoals zij wil hebben. Maar dat gaat absoluut niet gebeuren. Hoe kan ik dit het beste oplossen? Zonder dat ik ruzie veroorzaak in de familie. Met mijn schoonvader valt niet te praten want hij en mijn man zitten allebei bij mijn schoonmoeder onder de plak. Ik wil graag kinderen maar ik ben bang dat ze ons kind gaat verplichten om te geloven in God. Dat wil ik absoluut niet. Kunnen jullie mij een beetje begrijpen? Of vinden jullie mij ook een slechte schoondochter en vrouw? Zo voel ik me soms wel.
Gerelateerde verhalen:
Mijn schoonmoeder komt een half jaar op vakantie bij ons in Nederland – Anoniem Suriname
We wonen in bij mijn schoonmoeder in Paramaribo en nu wil ze ons eruit zetten anoniem
Wilt u ook uw levensverhaal met ons delen?
Whatsapp of bel ons op +31685421200
of stuur het naar [email protected]
U reacties en adviezen worden zeer gewaardeerd.
U kunt ze plaatsen in de comments hieronder
en/of op onze Facebook pagina
Abonneer ook op ons Youtube kanaal en like us on Facebook
FamilieNieuws.com
Surinaamse familieberichten en nog veel meer
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd. Let op: Soms worden de verhalen door ons herschreven om het lezen voor onze bezoekers makkelijker te maken. tags van onze verhalen: vakantie Suriname Paramaribo liefde anoniem Nederland vliegtuig