We hebben een brief binnengekregen van Saskia uit Suriname. Ze is niet te lang geleden getrouwd met Frits uit Nederland. Ze wonen in Paramaribo
[quads id=1]
De twee dochters van Saskia wonen nog bij haar moeder en haar zoontje woont bij haar en haar nieuwe man. Hij wil hem adopteren. Maar de oudere meisjes zijn het er niet mee eens. Ze willen ook aandeel op het vermogen van Frits. En ze willen een Nederlands paspoort. Lees haar verhaal. Vinden jullie de meisjes ook jaloers, gemeen en hebzuchtig? Of hebben ze gelijk en moet de nieuwe man van hun moeder ook voor hun zorgen? If joe lob a okro joe moesoe lob a siri. Of is dat niet altijd zo?
[quads id=1]
Wonen in Paramaribo
Dag Denice. Zou je aub mijn levens verhaal willen delen met de volgers want ik zit echt in een hele moeilijke situatie. Ik ben Saskia uit Paramaribo en een jaartje geleden ben ik getrouwd met Frits. Hij is een oudere man die sinds 5 jaren in Paramaribo woont. Het is geen arme man. Laat me het zo zeggen.
[quads id=1]
Ik ken hem ongeveer twee jaren. Hij was zo verliefd op mij. Zijn eerste vrouw is overleden en hij wilde dolgraag met mij trouwen en dat heb ik gedaan. Hier in Paramaribo zijn we getrouwd.
Getrouwd in Paramaribo
Ik ben niet getrouwd om het boekje. Ik hoef geen Nederlander te worden. Dat interesseert me helemaal niet. Ik ben getouwd omdat ik wel van hem hou en voor een beetje zekerheid. Frits heeft kinderen en als er iets met hem gebeurt dan heb ik toch recht op iets. Dat heeft hij zelf ook gezegd. Hij wilde ook dat ik met hem moest trouwen om straks niet met problemen achter te blijven.
Frits heeft twee kinderen in Nederland. Ze kenden mij niet en ze zijn ook heel boos op hun vader dat hij met mij wilde trouwen. Zijn dochter is wel op het huwelijk gekomen. Niet om het met ons te vieren maar om haar vader van gedachten te laten veranderen. Dat is niet gelukt. Maar van hun heb ik verder niet veel problemen. Mijn kinderen zijn erger.
Mijn kinderen
Ik ben na het huwelijk officieel verhuisd naar de woning van Frits. Mijn jongste kind, Devion van 12, heb ik meegenomen maar die andere twee wonen bij mijn moeder. We hebben altijd daar gewoond. Ze zijn al groot en hebben ook een relatie. Mijn oudste dochter verwacht zelfs haar eerste kind.
[quads id=1]
Mijn moeder is eigenlijk degene die deze problemen heeft veroorzaakt. Ze vond dat ik die kinderen mee moest nemen naar de woning van Frits in Paramaribo. In het begin toen we niet getrouwd waren was ik ook al altijd bij Frits. Het leven van die kinderen ging door. Gewoon bij mijn moeder zoals we gewend waren. die jongste woonde op een gegeven moment wel bij ons. Dit omdat hij naar school gaat en wij hem halen en brengen. Frits is als een vader voor hem. Hij doet alles met hem. Brengt hem ook naar les en naar sport.
Nieuwe vader
Hij is blij met zijn nieuwe vader. Zijn eigen vader kijkt helemaal niet naar hem om. Ook niet naar die andere twee. Dus eigenlijk moesten ze blij zijn voor hun kleine broertje. Frits wil nu mijn zoontje erkennen. Gewoon omdat hij hem ook niet zomaar achter wil laten als er iets met hem gebeurt. En hij wil dat hij een Nederlands paspoort krijgt. Maar die andere twee willen dat niet hebben. eerst zeiden ze dat het niet nodig was omdat we alle vier dezelfde achternaam hebben (mijn achternaam). En nu zeggen ze dat ze dan ook rechten willen hebben. Ze willen ook via Frits Nederlander worden. Ik vind het zo erg dat ze dit hebben gezegd. In plaats dat ze blij zijn voor mij en hun broertje. Zijn ze juist jaloers. Mijn moeder ook. Dus ik kan me niet voorstellen Denice. Mijn moeder zet de twee grote aan tot dit. Zij stookt ze op.
[quads id=1]
Het komt door mijn moeder
Ze zeggen nu dat ik een slechte moeder ben en alleen denk aan die kleine en mezelf. Dus als ik niets voor hun regel dan willen ze niets meer met mij te maken hebben. Ik vind het vreselijk en ik schaam me tegenover Frits. Ik heb keihard gewerkt, jaren lang dubbele baantjes zodat ze een goed leven hebben. Ik was niet meer met die vader van ze. Ik heb hem toch teruggenomen na 10 jaar en heb weer een kind voor hem gehad. Hij heeft me weer slecht gehandeld en ik ben alleen achtergebleven.
Ik heb alles gedaan voor die twee grootsten. Twee dames. Tot ze hun eigen leven hebben. En dan zeggen ze nu dit. Hoe durven ze?
Ze zijn brutaal
Ik ben hun moeder dan willen ze niets meer met me te maken hebben. Het doet me pijn. Frits zegt dat ik ze maar moet laten. Maar dat is moeilijk voor mij. Het is niet zo dat ik lekker geniet van het leven en dat ik hun zomaar achterlaat. Dankzij Frits is het huis van mijn moeder helemaal opgeknapt. Alle kamers hebben AC en we betalen de maandelijkse lasten. Mijn moeder betaalt nooit iets. Die meiden zijn groot. Die ene woont zelfs met haar man daar en straks met een kind.
Met kind
Ze praten u al weken niet met me en ze maken ook geen contact met hun broertje. Ik heb er verdriet van.
Ik wil graag van jullie weten. Ik kan toch onmogelijk meer voor ze doen? Hoe kan het dat ik hun ook aandeel moet geven van het vermogen van Frits? Denken ze dat het zo makkelijk is om Nederlander te worden?
[quads id=1]
Ik schaam me
Ik hoopte dat Frits dit nooit zou weten maar ze hebben een brief als een brief voor hem geschreven en zoveel dingen gezegd. Ook over mij en mijn ex, hun vader. Als Frits niet zoveel van me zou houden zou die man me direct scheiden. Verschrikkelijke dingen hebben ze geschreven. Ik schaam me gewoon voor ze.
Zo gemeen zijn mijn kinderen. Waarom dan? FamilieNieuws, ik snap het niet. Ik heb jaren lang voor ze gezorgd en alles voor ze gedaan. Tot nu toe. Z hoeven mij maar iets te vragen en ze krijgen het. Wat is dat ding van ze? Wat is dat ding van mijn moeder? Is het misschien jaloezie? Ik geloof dat niet. Of hebben ze gelijk. ben ik zo egoïstisch? Ik denk het niet hoor. Ze zijn gewoonweg brutaal.
[quads id=1]
Hoe los ik dit op?
Maar hoe los ik dit op want ik wil mijn kinderen niet kwijt. Ik mis ze en hun broertje ook. Mijn moeder mag op de achtergrond blijven want ze stelt me teleur maar mijn dochters. Ik wil ze wel in mijn leven hebben maar hoe dan? Voor Frits hoeft het niet meer. Er is teveel gebeurd. Hij zegt ook dat ik moet kiezen. Hij kan niet meer tegen die ruzies en stress. Hij wil ook de maandelijkse bijdragen stoppen. En de meiden zeggen ook dat ik moet kiezen. Hoe dan?
[quads id=1]
Stoppen
Dan hebben ze ook niets meer. En wat about hun broertje, zijn ze zo jaloers dat ze hem geen goede toekomst gunnen? Ik vind ze gemeen. Maar het zijn wel mijn kinderen. Wat zouden jullie doen? Soms wil ik keihard zijn en ze gewoon laten. Mik ding tang. Maar nee boi. Zijn mijn kinderen mie lob ding. Maar ze zijn jaloers, gemeen en hebzuchtig. Iets wat ik helemaal niet ben. Saskia hoor
Gerelateerde verhalen:
Anoniem ~ Ik ben weg omdat hij vreemdgaat. Ik ga terug om de kinderen ~ Paramaribo
Wilt u ook uw levensverhaal met ons delen?
Whatsapp of bel ons op +597 8966341
of stuur het naar [email protected]
U reacties en adviezen worden zeer gewaardeerd.
U kunt ze plaatsen in de comments hieronder
en/of op onze Facebook pagina
Abonneer ook op ons Youtube kanaal en like us on Facebook
FamilieNieuws.com
Surinaamse familieberichten en nog veel meer
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd. Let op: Soms worden de verhalen door ons herschreven om het lezen voor onze bezoekers makkelijker te maken. tags van onze verhalen: vakantie Suriname Paramaribo liefde anoniem Nederland vliegtuig