Paramaribo ~ Goedendag. Ik ben Rose. Op dit moment gaan mijn man en ik door een hele moeilijke tijd in ons leven. Ik woon in Nederland maar mijn man heb ik precies 18 jaar geleden in Paramaribo ontmoet. Hij is een Nederlander. Willem
[quads id=1]
Ik heb hem in Paramaribo ontmoet
Hij was daar voor het werk. Ik was zwanger alleenstaand en was net begonnen te werken bij de overheid. Ik heb hem daar ontmoet. Maar hij was zo verliefd, hij heeft me alles laten opzeggen zodat ik hem achterna kon reizen naar Nederland. Ik ben ook daar bevallen van een prachtige dochter. Zijn dochter. Charissa. Vanaf dag 1 heeft hij haar verzorgd als zijn eigen kind. Haar vader in Paramaribo wist nooit dat ik in verwachting was, maar ik ben dus gewoon van de aardbodem verdwenen. En ik ben in die 18 jaar nooit meer teruggegaan. Intussen hebben we ook samen twee kinderen gekregen.
[quads id=1]
Nooit meer naar Paramaribo gegaan
Ik wilde het verleden achter me laten en mijn man wilde ook niet dat mensen wisten dat Charissa niet echt zijn kind was. Niet veel mensen weten het alleen mijn moeder wist het en mijn zus en misschien nog een paar anderen want ik was wel al zichtbaar zwanger op een gegeven moment. Maar velen denken dat de baby gewoon van Willem, mijn man, is.
Op haar 18de verjaardag
Willem en ik hebben toen wel altijd gezegd dat we het onze dochter zouden vertellen op haar 18de verjaardag. Ik heb ook een soort dagboek bijgehouden voor haar en voor haar biologische vader. Gewoon omdat ik me wel schuldig voelde dat hij niet op de hoogte is van zijn dochter. Hij is nooit een slechte jongen geweest. Een goede vriend van mij eigenlijk, en we hebben een fout gemaakt door met elkaar te slapen. Ik heb het hem nooit verteld. Dus het is niet zo dat hij me opzettelijk met die zwangerschap heeft gelaten.
[quads id=1]
Gaat ze nog wel van hem houden?
Vorig jaar begon ik erover te praten met Willem. Ik wilde met hem afspreken hoe we Charissa dus op haar jaardag gaan vertellen dat hij niet haar biologische vader is. Dat wil Willem dus niet meer. Hij vindt dat het niet nodig is om haar dat te vertellen. Ik ben het daar helemaal niet meer eens. Ik heb het zo gelaten want ik merkte dat Willem hier echt heel veel moeite mee heeft. Zelfs tot huilens toe. Hij denkt dat Charissa niet meer van hem zal houden.
Hij is wanhopig
Ik probeer hem te overtuigen dat het helemaal niet zo is. De eerste 10 jaar zijn we met zijn drietjes geweest. Die band die hij heeft met haar zal nooit veranderen. Hij zegt dat ik makkelijk praten heb want ik ben wel haar moeder. Van de week kwam hij zelfs met het verwijt dat hij ons uit de rimboe heeft gehaald. Die opmerking heeft me wel vreselijk gekwetst. Ik had niet gedacht dat het op die manier in hem op zou komen. Maar ik vergeef het hem wel. Hij is wanhopig en bang. Want hij weet dat ik het uiteindelijk wel wil vertellen aan Charissa.
Hij heeft gelogen
Hij zei me ook dat zijn moeder het weet. Al die jaren. En dat vond ik ook niet eerlijk. We hadden afgesproken dat we het aan niemand zouden vertellen en nu vertelt hij mij dat zijn moeder het al die tijd heeft geweten. Dan weet ik ook zeker dat zijn vader en de rest van de familie het ook weet. Nu zie ik ook dat ze veel meer liefde geven aan die andere twee. Omdat ze wel van Willem zijn. Misschien moet ik niet zo denken maar bepaalde dingen vallen mij nu op.
Goed huwelijk
[quads id=1]
Ik heb een heel goed huwelijk met Willem maar dit moeten we regelen samen. Ik ben hem dankbaar voor alles. En ik wil hem niet kwijt maar ik MOET het vertellen aan Charissa. Ik kan niet verder leven met zo een leugen. Ze lijkt wel op die ander twee, maar ze is wel veel donkerder. Een paar jaar geleden vroeg ze wel waarom zij en ik zwart zijn en die anderen niet. Daar heb ik nooit aandacht aan besteed. Maar het deed me wel pijn. Maar verder heeft ze nooit iets gezegd.
Mijn moeder is overleden
Mijn moeder heeft zelf ooit iets heel belangrijks voor me achtergehouden. Ik heb er nooit met haar over kunnen praten want ze is nu overleden. Ik ben daar zo bang voor. Daarom wil ik Charissa vertellen over haar vader. Maar ook over hem praten zodat ze van mij kan horen wat voor man het is en hoe zijn familie is. Het zijn lieve mensen. Wat mij betreft wil ik zelfs met haar naar Suriname om ze te ontmoeten. Maar dat zal Willem nooit goedkeuren. Nooit
[quads id=1]
Ik ben zelfs bereid om het haar stiekem te vertellen zonder zijn goedkeuring maar ik ben ook bang dat dat het einde gaat zijn van ons huwelijk. Weten jullie misschien hoe ik dit op moet lossen? Vinden jullie het ook zo belangrijk voor Charissa om te weten wie haar echte vader is? Of moet ik het gewoon zo laten en gewoon samen genieten van elkaar zonder problemen?
Wat moet ik doen?
Wat vinden jullie, of beter gevraagd: Wat zouden jullie doen in mijn plaats?
Misschien hebben jullie ook een boodschap voor Charissa. Dat ze dit ook goed kan verwerken. Ik hou vreselijk veel van haar. Van al mijn kinderen en mijn man. Maar dit moeten we zo snel mogelijk op lossen. Ik denk eraan om haar dit te laten lezen. Of alleen jullie reacties. Ik weet het niet. Ik ga erover nadenken. Dank jullie wel.
Gerelateerde verhalen. Klik op de foto om ze te lezen:
Anoniem: Mijn vriend heeft al jaren een buitenvrouw en 2 kinderen in Paramaribo
[quads id=1]
Anoniem – Mijn moeder accepteert mijn zwarte kinderen niet ~ Paramaribo
Wilt u ook uw levensverhaal met ons delen?
Whatsapp of bel ons op +597 8966341
of stuur het naar [email protected]
U reacties en adviezen worden zeer gewaardeerd.
U kunt ze plaatsen in de comments hieronder
en/of op onze Facebook pagina
Abonneer ook op ons Youtube kanaal en like us on Facebook
FamilieNieuws.com
Surinaamse familieberichten en nog veel meer
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd. tags van onze verhalen: vakantie Suriname Paramaribo liefde anoniem Nederland vliegtuig