Hallo. Ik ben Brenda. En ik wil een probleem voorleggen met jullie. Ik ben 4 jaar getrouwd met mijn man Eurel. We hebben 1 kind.
[quads id=1]
Mijn man heeft het zwaar
Ik heb een hele leuke baan bij een international bedrijf. Ik moet erbij zeggen dat ik valuta’s ontvang. Niet heel veel, maar ik kan er heel goed mee leven.
Eurel werkte ook maar hij had het heel erg zwaar met de economische situatie. Zelfs daarvoor. Hij wil al sinds ik hem heb leren kennen naar Nederland. Hij is er elke dag mee bezig geweest. Soms vervelend want ik denk altijd: Probeer hier wat te maken van je leven. Nederland is geen paradijs. Als mijn nichten hier komen ben ik degene die ze verwent. Die verwennerij die we vroeger kregen is er niet meer. Die mensen daar hebben het ook zwaar.
We zijn wel op vakantie geweest
We zijn samen twee keer naar vakantie geweest. Natuurlijk was het leuk maar ook niet zo geweldig. Mocht ik kiezen om in Amerika te gaan wonen dan had ik dat meteen gedaan. Ik kan er zelf een baan krijgen via mijn bedrijf. Maar dat wil Eurel niet. Hij is vastbesloten: Hij gaat naar Europa. Ik moet hem wel een compliment geven. Het is nu zover dat hij inderdaad kan gaan. Hij heeft er ook alles aan gedaan. Is jammer dat hij die energie niet heeft gestopt in ons leven hier want we konden het heel goed hebben samen.
[quads id=1]
Hij heeft al een baan
Hij gaat niet naar Nederland maar naar België. In april gaat hij weg. Met de bedoeling dat wij dus volgen in de zomer. Hij heeft zelfs al een baan en een maandje later kan hij een appartementje huren. Hij is dolgelukkig. Hij gaat van slecht naar beter. Zijn droom is uitgekomen. Maar ik dan?
Ik heb een baby. Ik heb een hele goede baan en mijn ouders wonen hier. Ik weet niet wat ik daar ga ontmoeten. Ik ben in contact met een dame in België. Ze zegt me dat ik in Suriname moet blijven. Het leven in Europa is vreselijk. Het is koud en eenzaam. Ze is zelfs weer bezig om naar Suriname te komen.
Hij gaat zijn droom waarmaken
Ik ben ook lid van een Facebook groep. En lees soms van andere mensen ook dat het heel zwaar is om in België te leven. Eurel wil er niets over horen. Hij heeft alles al van hem opgezegd. En is nu met een korte studie bezig om daar te starten.
[quads id=1]
Aan de ene kant ben ik gelukkig dat hij eindelijk zijn droom gaat waarmaken. Zijn salaris zal voldoende zijn om ons te verzorgen. Ik ben niet zenuwachtig om de financiën. Ik denk meer aan mijn leven. Mijn sociale leven. Mijn collega’s. Mijn baan en al mijn vriendinnen. Maar vooral mijn familie. Mijn moeder helpt me met de baby. Ook voor mijn familie ben ik altijd een steun geweest. De wekelijkse boodschappen die ik doe met mijn moeder. Via het bedrijf zijn ze allemaal in mijn verzekering en meer van dat soort voordelen. Ik ga dat allemaal moeten opzeggen.
Goede banen en scholen voor de kinderen
Maar aan de andere kant hoor ik weer een paar goede verhalen uit België. Mensen die het echt hebben gemaakt en meerdere familieleden laten halen. Goede jobs en perfecte scholen voor kinderen. Er zijn genoeg banen.
De liefde tussen mij en Eurel is goed. Ik wil hem niet laten. Maar ik twijfel toch of het genoeg is om alles hier op te geven. Hij is zijn droom achterna gegaan. Zonder echt rekening te houden met mijn gevoelens. Hij zei me zelfs: Als jij niet gaat dan houdt het op. Dat betekent dat hij toch zal gaan, ook als de baby en ik achter zouden blijven.
[quads id=1]
Op mijn werk heb ik nog niets gezegd. Niemand weet het eigenlijk. Zelfs mijn familie niet. Ze weten wel dat Eurel gaat, maar ze denken dat hij tijdelijk daar gaat werken. Tot de zomer. Ze weten niet dat hij ons komt halen.
Wat zouden jullie doen?
Ik vraag me af wat jullie zouden doen? Denk wel dat ik persoonlijk geen problemen heb met de economische omstandigheden. Ik voel me gelukkig. Mijn kind gaat nog niet naar school. Zou ik mijn man een paar jaar alleen moeten laten gaan en het dan aankijken?
Gaat hij trouw blijven?
Maar ik ben zijn vrouw. En hij gaat niet zolang vrouwloos blijven. Ik maak me nu al zorgen om de 3 maanden zonder mij. Eurel is een man. Hij houdt van vrouwen. Hij zegt me wel dat hij trouw gaat blijven maar ik heb zo mijn twijfels. Maar dat is nu even niet het grootste probleem.
Wat denken jullie?
Ga ik het redden in België? En kan ik gewoon mijn man volgen. Of moet ik mijn zekerheid hier nooit opgeven?
Gerelateerde verhalen:
Anoniem: Moet ik met deze man naar Nederland?
Anoniem: Moet ik blijven of moet ik gaan?
Wilt u ook uw levensverhaal met ons delen?
Whatsapp of bel ons op +597 8966341
of stuur het naar [email protected]
U reacties en adviezen worden zeer gewaardeerd.
U kunt ze plaatsen in de comments hieronder
en/of op onze Facebook pagina
Abonneer ook op ons Youtube kanaal en like us on Facebook
FamilieNieuws.com
Surinaamse familieberichten en nog veel meer
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd.