Anoniem – Als ik was gebleven zou mijn man me doodmaken

een dag uit mijn leven

Halo iedereen. Ik ben Sunita en ik wil heel graag mijn verhaal met jullie delen. Ik noem het een dag uit mijn dagboek. Het gaat over de dag dat ik eindelijk heb gekozen voor mezelf en niet voor mijn man.
[quads id=1]
Ik ben nu al een maand bij mijn moeder. Ik heb zo een spijt dat ik Vish zoveel kansen heb gegeven. Hij heeft geen van ze goed benut.

Het was een woensdagmiddag mijn man was dronken

Hij kwam thuis. Samen met Jay, zijn broer. Die hier op vakantie was. Ze maakten een hoop kabaal. Zijn jongste broer, Soer, was komen kijken. Hij woont aan de overkant met zijn vrouw Miranda. Hij vroeg me of ze veel hadden gedronken. Ik zei hem: Elke dag. Vish was zo erg dronken die dag. Ik had al kunnen weten wat er zou gebeuren. Ik denk dat Miranda het ook weet want ze bleef de hele tijd bij het raam kijken naar ons. Ze lette op. Gelukkig maar.
[quads id=1]

Mijn man stelde zich verschrikkelijk aan. Ik was boos en ging naar de kamer en deed de deur heel hard op slot.

Vish morste in dat hele huis. Gaf ook over. Ik hoorde steeds spullen vallen en veel herrie. Die anderen waren samen weg gegaan en hij bleef maar roepen bij de deur. Uiteindelijk na alle roepen en schreeuwen om de deur voor hem open te doen. Hij sloeg ook hard tegen de muur. Ik dacht werkelijk dat de muur zou breken. Die was niet van steen maar van hardbord. Toen lag hij naast in de kamer. Op de grond. Ik deed de deur open en zag hem naakt daar liggen. Hij had al zijn kleren uitgedaan en terwijl hij door het huis liep te schreeuwen en te gooien met spullen. Konden de buren alles zien. Ook Miranda.

Altijd gaf hij me momenten vol schaamte. Hij kwam de kamer binnen. Op bed liggen. En alsof dat nog niet genoeg was. Hij ging opeens weer vreselijk tekeer. Hij smeet met alles in de kamer. Ik werd zo kwaad dat ik ook boos werd. Ik heb hem vreselijk uitgescholden. Dat deed ik nooit. Maar nu was het echt teveel voor mij geworden. En jawel. BAM.

Mijn man heeft me in elkaar geslagen

Hij heeft me in elkaar geslagen. Zo erg dat mijn ogen helemaal opgezet waren en bloed uit mijn neus kwam. Zelfs uit mijn mond. Hij gooide me op bed maakte de lichten uit zodat niemand kon zien wat er gebeurde. Hij heeft dit al eerder gedaan en geprobeerd mij te wurgen. Ik viel dan bijna flauw maar op het nippertje liet hij los. Dat gebeurde vaker. 4 keer eerder hebben we zo gevochten.

Maar dit keer heeft hij me niet gewurgd. Maar echt mishandeld. Zijn klappen waren zwaar. Heel hard. Hij zou me dit keer doodslaan. Uiteindelijk kon ik wegkomen. Ik verliet snel de kamer. Hij kon niet lopen. Was nog dronken. En hij was nog steeds naakt.
[quads id=1]
Ik zag Miranda nog steeds bij het raam zitten. De voordeur zat op slot. Ik liep achterom probeerde de keukendeur open te doen en kwam via de achterdeur in de garage.

Ik ben naar buiten gerend

1 voor kwam hij met een dikke balk uit de garage op me af. Hij gooide het naar me. Als ik mijn hoofd niet snel had gedraaid was mijn schedel verbrijzeld. Mijn mond en mijn neus zat vol bloed. Ik zag Miranda nog steeds kijken en gilde hoe hard ik ook kon. Het lukte me toch om naar buiten te rennen omdat hij snel naar binnen ging om een broek aan te doen. Hij zag ook de buren kijken natuurlijk.

Miranda stond al bij de deur om mij binnen te laten. Ik rende snel naar binnen en hoopte diep in me hart dat ze de deur snel dicht deed. Ik rende gelijk haar badkamer in zodat ik mijn gezicht kon wassen. Ik schreeuwen het uit van de pijn en kon niet stoppen met huilen. Vish was een beest. Hij wilde me echt vermoorden.

Hij was een lieve man

Ik had hem gekend als een lieve man. Hij had me wel vaker geslagen. Maar dit wat ik die woensdag heb meegemaakt was voor het eerst. Ik moet zeggen dat hij de laatste dagen wel snel geïrriteerd was van me. Hij sprak nooit lief en schreeuwde om alles. Ik bleef maar huilen. Miranda probeerde me te troosten.

Vish is me komen roepen. Maar hij wist dat hij in grote problemen zit. Nu ik bij zijn broer in huis ben komen schuilen. Dus hij deed niet agressief. Hij stond bij het raam. Hij zei toen op een lieve zachte toon dat hij naar binnen ging en op me zou wachten. Alsof er niets was gebeurd.

Ik had zoveel geduld

Hij zag het als gewoon dat hij me sloeg. En verwachte dat ik gewoon weer thuis kwam als ik uitgehuild was.
[quads id=1]
Werkelijk alsof er niets aan de hand was. En dat was het moment dat ik besloot dat dit de laatste keer was. Ik besloot terstond dat ik voor mijn eigen leven zou kiezen en niet voor zo iemand. Ik was niet zo. Sunita is niet iemand die alles pikt van iedereen. Ik was ook nooit op me mondje gevallen. Ik ben een doodgewone vrouw maar was wel in staat om terug te vechten als iemand mij een vinger wees. Ik gaf zelfs een ieder advies over hun leven. Maar ik kon mezelf al die jaren niet uit de put halen? Ik leefde met een man die mij slaat om niets? Ik was een goede vrouw. Ik deed alles op tijd voor hem. In slechte tijden stond ik samen met hem. Ik had zoveel geduld voor hem.

Ik heb nog steeds pijn

Vish heeft me slecht behandeld. Niet alleen dronken maar ook nuchter. Hij respecteerde mij nooit. Ik weet niet wat voor een frustratie hij binnen heeft. Maar het is niet goed. Ik heb veel van hem gehouden maar als ik in de spiegel kijk en mijn opgezette blauwe oog zie, en mijn dikke neus. En de pijn voel in mijn kaken. Die doen nu (een maand later) nog steeds pijn. Dan denk ik. Nee, dit is geen liefde.

Ok, diezelfde avond is hij inderdaad thuis gaan slapen. Ik mocht bij Miranda in bed gaan slapen. Haar man zou op de bank slapen als hij thuiskwam. Huilend viel ik in slaap. ‘smorgens maakte Miranda me wakker. Haar man was in de kamer met zijn broer. Met Vish. Hij was me komen halen. Ik wilde niet gaan. Ik was doodsbang. Maar ik wist dat hij nu nuchter was en me niets zou doen. Bovendien kon ik niet blijven bij mijn schoonzus. En ik voelde me schuldig omdat haar man de hele nacht op de bank moest slapen.

Overal was er bloed

Ik ging mee. Ik zag dat Vish alle rommel al had opgeruimd van die avond ervoor. Alleen de slaapkamer zat nog vol met bloed. Overal bloed. Hij zei sorry. Het waren alleen woorden. Ik zag geen enkel teken van verdriet bij hem. Het was makkelijk voor hem. Fouten maken en sorry zeggen. En gewoon verder gaan. We spraken nooit over fouten.

een dag uit mijn leven

Hij ging naar buiten om te werken in de tuin. Zijn broer was ook buiten. Toevallig was mijn schoonmoeder ook daar dus ik wist wat ik moest doen. Hij kon mij nu niets maken waar zijn broer en moeder bij waren. Ik heb mijn spullen in twee grote tassen gezet en heb mijn vader gebeld. Hij stond binnen 5 minuten voor de deur.

Bij mij is het die dag gestopt

Vish probeerde me tegen te houden. Mijn schoonmoeder begon te huilen. Ze had natuurlijk alles al van Miranda gehoord. Ze wist wat ik voelde. Ze heeft alles meegemaakt. Haar leven lang. Zij leeft dat leven nog elke dag. En bij mij stopte het die dag! Ik ben liever alleen dan dat ik weer terug moet gaan.

Een les voor andere vrouwen

Ik stapte in en ben weg bij mijn man gegaan. Het is wel pijnlijk maar geen enkel vrouw verdient het om geslagen te worden. Ik weet niet hoe ik nu verder ga. Maar terug naar dat beest dat ga ik nooit meer. Ik wil dit verhaal graag delen met jullie FamilieNieuws. Niet om advies. Maar om andere vrouwen een les te leren. Ik was ook daar. Het is vreselijk moeilijk. Maar de volgende keer zou Vish mij het leven ontnemen. Ik weet dat zeker. Als ik was gebleven was ik nu dood. We moeten allemaal het beste van ons leven maken. Zelfmoord? Nee, dat nooit. Ik weet dat veel vrouwen denken dat dat de oplossing is. Laten wij vrouwen dat onthouden. Kies voor het leven! Kies voor jezelf! Bedankt

Gerelateerde verhalen:
Anoniem – Hij heeft mij 1 keer geslagen. Moet ik nu bij hem weg?
Anoniem – Mijn broer heeft mij vlak voor mijn schoonfamilie mishandeld

Wilt u ook uw levensverhaal met ons delen?
Whatsapp of bel ons op +597 8966341
of stuur het naar [email protected]

U reacties en adviezen worden zeer gewaardeerd.
U kunt ze plaatsen in de comments hieronder
en/of 
 op onze Facebook pagina

Abonneer ook op ons Youtube kanaal en like us on Facebook

FamilieNieuws.com
Surinaamse familieberichten en nog veel meer

** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd.