Lieve mensen. Ik ben Rasha. Ik zit met een persoonlijk probleem. Een probleem met mijn man. Ik durf met helemaal niemand hierover te praten dus deel ik het graag met jullie. Misschien kunnen jullie mij zekerheid geven. Want ik ben een beetje onzeker geworden.
[quads id=1]
Ik denk namelijk dat mijn man homo is. Ik weet het eigenlijk zeker. Ik ben al sedert 2013 getrouwd met Hinder. Hij en ik zijn beiden 33 jaar. Onze relatie is goed. We hebben gewoon geen omgang meer. Sinds twee jaar. Ik was toen net bevallen en hij heeft mij nooit meer aangeraakt. Ik dacht eerst dat hij een trauma had van de geboorte.
Dat geeft niet hoor want wat mij betreft hoeft het niet. We zijn wel graag bij elkaar en we praten veel. We zijn meer als een broer en een zus. Ik heb hem ook gezegd dat het niet erg is. Hij zegt, hij heeft problemen met spieren. Dat is prima. We hebben meer dan dat. Ik ga mijn man niet laten om zoiets kleins.
Nu ben ik wel gebeld door een kennis van mijn man. Een heer. Hij heeft me gezegd dat hij en mijn man een relatie hebben. Ik moest eerst zo lachen. Ik vond het zo grappig. Maar toen ik het aan Hinder vertelde heeft hij niet gezegd dat het niet waar was. Ik heb het zo gelaten. Ik durfde niet verder te vragen.
Maar het lijkt alsof hij sinds die dag openlijk is geworden. Hij praat ook heel anders tegen mij. Als een meid. Net alsof we vriendinnen zijn. Dat vind ik wel een beetje raar van hem.
Met diezelfde collega gaat hij vaker naar Nickerie. Ik ben nooit boos geworden. Ik heb het zo gelaten. Ik denk er gewoon niet aan. Ik heb tenminste een man en hij zorgt goed voor mij en onze dochter. Ik heb geen behoefte aan een andere man. Dus het is goed zo. Zo dacht ik erover.
Maar nu is die collega van hem hier aan huis gekomen om ruzie te maken met mijn man. Ik heb hem binnengelaten om geen schande te hebben. En daar zat ik in de kamer tussen een ruzie van mij man en zijn vriend. Nog steeds heeft hij niet uitgesproken dat hij van mannen houdt. En dat hij homo is. Hij schaamt zich zeker. Ik laat het zo. Ik doe alsof ik werkelijk dom ben
[quads id=1]
Hun ruzie is uitgesproken. En alles gaat weer verder. Maar hoe nu dan? Ik vind het zo vreemd. Hij blijft zeggen dat hij van mij houdt en dat hij van vrouwen houdt. Hij zegt dat die collega van hem houdt en dat hij hem helpt met zijn problemen. Die collega zegt me weer dat mijn man zijn man is. En dat ik een domme vrouw ben. Ik laat hem praten.
Maar mensen. Ik zie het wel hoor. Ik ben niet blind. Ik weet dat mijn man geen intieme gevoelens heeft voor mij. En eerlijk gezegd heb ik die ook niet voor hem. Maar wat moet ik dan doen? Als ik mijn man laat dan is het een schande in onze familie. En wat ga ik doen alleen met mijn dochter? Wie gaat er zo goed voor mij zorgen? Ben ik zo stom? Ik wil geen man om de liefde mee te delen. Mijn leven is goed zo.
En mijn man vindt het leven ook goed zo. Hij hoeft niet uit te spreken dat hij van mannen houdt. Ik weet het wel. Maar we kunnen het beter geheim houden en door gaan met ons leven. Wat denken jullie? Denken jullie aub aan mijn voor en nadelen. Ik snap dat het vreemd klinkt, maar ik ben echt blij met mijn leven zoals het nu is. Ik wil niet weggaan. Wat denken jullie?
Gerelateerde verhalen:
[quads id=1]
–Anoniem: Anton zijn man wil een kind
— Anoniem – Is het mijn schuld dat mijn zonen homo zijn?
Wilt u ook uw levensverhaal met ons delen?
Whatsapp of bel ons op +597 8966341
of stuur het naar [email protected]
U reacties en adviezen worden zeer gewaardeerd.
U kunt ze plaatsen in de comments hieronder
en/of op onze Facebook pagina
Abonneer ook op ons Youtube kanaal en like us on Facebook
FamilieNieuws.com
Surinaamse familieberichten en nog veel meer
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd.