Kort nadat ik officieel kassier ben geworden zag ik een dame komen werken. Na drie weken was het haar eerste dag bij de kassa. Ik herinner me hoe zenuwachtig ze was en helemaal koud aan der handen. Nadat ik haar geholpen had waren we sinds die tijd heel flink met elkaar.

Elke dag gingen we klagen en plagen om een en ander gedoe. We maakte onze grappen als twee kleine kinderen. Waren we in een kassa samen aan het werken dan was het alleen maar lachen. Plots hoor ik dat ze ernstig ziek is geworden en toen heb ik vernomen dat je in intensief care ben opgenomen. Nu lees ik: je bent er niet meer.

Ik krijg flitsen van onze eerste dag voor mijn ogen van het schok. Dat was de eerste dag geweest. Nu is het de laatste geweest. Zo snel is het geweest??: Ik vraag mezelf af. Ik condoleer alle vrienden, collega, familieleden en kennissen.

Rest in peace my dear

Rachel Sabajo

And may I have you as a best friend again in our next life.
We wil miss you and alway’s love you.

~Prithvi Gadjri~