Ik ben Roshnie uit Paramaribo en ik ben 21 jaar. Ik had een geheime relatie met Mark. Hij heeft een ander geloof. Ik ken hem al 2 jaren maar we hebben geen omgang met elkaar omdat we eerst wilden trouwen. Mark zijn familie kent mij wel en ze houden van mij. Maar ze zijn het niet eens met onze stiekeme relatie.
Achter mijn rug om zijn Mark zijn ouders naar mijn ouders gegaan. En hebben ze alles verteld. Dat ik bij hun thuis kom huilen en dat ik van hun zoon hou. Toevallig kwam ik die dag aan en heb ze ontmoet bij mij thuis. Mijn broer was boven aan het meeluisteren maar toen ik het erf opkwam, kwam hij naar beneden en heeft mij vlak voor iedereen mishandeld. Zo erg dat mijn heup nu 5 dagen later nog steeds pijn doet en mijn gezicht blauw is.
Mijn schoonouders hebben mij meegenomen en ze zijn naar de politie gegaan. Ik wilde wel geen aangifte doen. Maar ik ben nu nog steeds niet thuis gegaan. Ik ben ook niet bij mijn schoonouders want ik ben boos op hun dat ze dit hebben gedaan. Ze moesten het met mij overleggen. Ik heb Mark sindsdien ook niet meer gezien. Want hij is ook boos geworden omdat ik geen aangifte heb gedaan.
Ik ben nu bij een kennis. Ik kan hier niet blijven maar ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Ik wil het liefste bij mijn ouders thuis gaan, maar ik ben bang voor mijn broer. Ook voor mijn vader want hij heeft niets gedaan toen Harrish mij sloeg en schopte. Ik snap het wel want ze denken dat ik een motjo ben. En ze zien het als een schande dat die ouders van Mark bij ze zijn gekomen.
Die kennis van mij heeft gezegd dat ik jullie kan vragen om advies. Dat doe ik nu dus want ik wil Mark ook niet kwijt maar op de eerste plaats wil ik het goedmaken met mijn ouders. Mijn moeder heeft veel verdriet. Ik weet het. Ze heeft mij alleen. Als mijn moeder niet bestond dan weet ik niet wat ik zou doen, dan zou ik denk ik een eind maken aan alles. Aan dit leven. Ik ben ongelukkig zo. Maar mijn moeder heeft me nodig.
Ik twijfel over heel veel dingen. Liever was ik nooit verliefd geworden op een ander soort jongen. Dan had ik deze problemen niet. Soms denk ik dat ik toch aangifte moest doen. Maar dat kan toch niet. Hij is mijn broer. Hij wil mij ook beschermen denk ik. Hij is wel een slechte jongen voor vrouwen. Hij wil mij beschermen ik weet het zeker. Maar hij is agressief. Zijn vrouw slaat hij ook.
Ik wil van jullie weten wat ik moet doen. Ik ben er niet klaar voor om mijn eigen leven te leiden en bij deze kennis kan ik niet altijd blijven. Het allerliefste ga ik terug naar huis maar ik ben bang. En wat moet ik doen met mijn schoonouders. Ik weet dat ze van me houden. Maar ik ben zo boos. Dit alles komt door hun. Weten jullie het?