…Hij maakt misbruik van het feit dat ik geen optie heb want ik kan naar niemand. Maar ik wil nu echt weg. Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Ik heb hulp nodig voordat ik mezelf afmaak of kapot vreet….
Ik ben Anita. Ik ben een dame van 25 en ik ben van islamitische afkomst, maar bij mij speelt geloof en kleur geen rol. Ik verloor mijn moeder op me 14e. Ze stierf aan borstkanker. Ik heb nadien samen met mijn vader gezorgd voor mijn 2 zusjes. Nu ben ik al 3 jaartjes getrouwd met Arrief en inmiddels in verwachting van mijn 1e kind.
In die 3 jaren heb ik heel vaak te verduren gehad met mijn schoonouders en mijn man stond nooit achter me. Maar wel achter zijn mensen. Ook al zijn zijn mensen fout en en weet hij dat. Hij zegt eerder “ja laat ze, het zijn mijn ouders”. We wonen namelijk vlak naast zijn ouders. Ze hebben zelfs een reserve sleutel van ons huis. Ok geeft niet. Dat is geen probleem. Maar ze geven ons geen privacy. Ze bemoeien met alles.
De moeder en zus van Arrief steken hem zo vaak op en dan komt hij ruzie maken met mij. En dit is nu al 3 jaar zo. Deze mensen doen wat ze hebben willen en het moment dat ik mijn mond open doe, ben ik de duivel en dan mag ik weg gaan. Maar nu kan ik het niet meer aan. Ik heb lang moeten slikken. Ook nu ik in verwachting ben gaat het maar door. Niemand houdt rekening met mijn zwangerschap. Ik werk voorlopig niet. Ik werkte wel voordat ik trouwde. Ik was altijd zelfstandig.
Ik heb alles opgeofferd voor deze man en hij is zo ondankbaar. We hebben heel vaak ruzie. Zelfs nu ik zwanger ben is dat ook zo. En dat doet vreselijk pijn. Ik zit met mijn hand in mijn haar. Ik zoek naar een oplossing want ik voel me niet meer thuis in eigen huis. En ik wil niet dat mijn kind op deze manier moet opgroeien.
Ik zoek eerlijk ook naar hulp. Ik heb familieleden die achter me staan. Maar het enige wat ik hoor is: Anita, je moet doorbijten. Op gegeven moment kan ik dat niet meer. Ik ben het echt zat. Arrief heeft me al heel vaak gezegd dat ik weg mag gaan als ik dat wil. Zodra mijn familie komt praten voor een oplossing begint hij ze te zeggen om me mee te nemen. Wat moet ik nu dan doen? Hij maakt misbruik van het feit dat ik geen optie heb want ik kan naar niemand. Maar ik wil nu echt weg. Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Ik heb hulp nodig voordat ik mezelf afmaak of kapot vreet.
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd.