Suriname ~ Ik heet Tessa. Ik kom uit Suriname. Ik schaam me om dit zo te zeggen: Ik was buitenvrouw en ben nu binnenvrouw. Ik heb FamilieNieuws gevraagd om een aantal dingen aan mijn verhaal te veranderen want ik wil niet dat mensen erachter komen dat ik dit schrijf.
[quads id=1]
Mijn verloofde is een bekende Surinaamse man. Dat kwam door zijn werk. Dit allemaal speelt zich af in Nederland.
3 kinderen
Ik ben een Surinaamse in Nederland geboren en mijn vriend Roy is in Suriname geboren en opgegroeid. Hij heeft of had ‘Surinaamse manieren’: Veel vrouwen dus. Toen ik 16 jaar was leerde ik hem kennen. Ik was pas 16 jaar. Hij was in het begin als een vader voor mij. Nam mij mee naar verschillende plaatsen en leerde mij om goed op mezelf te passen en mijn studie af te maken. Vandaag ben ik een gestudeerde vrouw met een leuke part time job. Hij is 19 jaar ouder. Hij heeft altijd een vaste vrouw in huis gehad maar hij is nooit met haar getrouwd geweest. Ik ben nu 31 jaar en we hebben 3 kinderen samen. Met die vrouw heeft hij ook 2 kinderen en 2 kinderen bij een andere dame. Die laatste twee waren voor mijn tijd.
[quads id=1]
Ziek
Roy is 2 jaar geleden erg ziek geworden. Die vrouw met wie hij in huis woonde kon het niet aan en is verhuisd met die kinderen. Ik hou veel van Roy, ik heb altijd van hem gehouden. Ik heb ook altijd zijn leven geaccepteerd. Maar hij heeft me nooit slecht behandeld. Hij is mijn eerste vriend en ik ben hem altijd trouw geweest. Hij was mij ook trouw. Hij had wel zijn vriendinnen maar zo heb ik hem ook ontmoet en dan kan ik niet anders dan zijn leven accepteren. Ik heb kinderen met hem omdat ik dat wilde. Hij zorgt goed voor de kinderen. Ze dragen allemaal zijn naam.
Toen hij ziek werd is er heel veel veranderd. Hij is gestopt met werken. En hij bleef fulltime thuis. In die periode is zijn relatie op de klippen gelopen met zijn vaste vriendin.
[quads id=1]
Ik denk dat Roy door zijn ziekte is gaan nadenken over zijn leven. Hij heeft alles op een rijtje gezet. En plotseling vroeg hij mij een jaartje geleden of ik met hem wilde trouwen. Ik heb meteen ja gezegd want hij is mijn enige echte.
Ik heb de sleutel van zijn huis gekregen en inmiddels woon ik met de kinderen bij hem in huis. 1 zoon van hem woont ook bij ons. Dat gaat prima samen. Roy is weer bijna de oude en begint weer veel weg te gaan. Hij hosselt.
[quads id=1]
Maar dat leven was ik van hem gewend, alleen nu woon ik waar hij woont. Dus nu zie ik ook alles. Ik ben niet het type vrouw dat zeurt dus ik laat hem gewoon zijn gang gaan.
Jaloers
Maar de laatste paar dagen ben ik toch niet zo blij met de hele situatie. Ik denk dat het is gekomen omdat ik zijn ex op straat heb gezien met haar nieuwe lover. Ze heeft mij niet gezien, maar ik kon haar de hele tijd observeren. Het voelde alsof ik jaloers op haar was.
Binnenvrouw
Zij was altijd de vrouw in huis. Ze deed de dingen die ik nu deed. Het is niet zoals je altijd hoort hoor. Dat de binnenvrouw geniet van de lasten en buitenvrouw van de lusten. Ik hoef niet veel in huis te doen. Roy kookt en doet de was. We hebben een dame die opruimt. Ik werk. Maar ik vraag mezelf gewoon dingen af: Wat als hij niet zo ziek was geworden? Wat als zijn ex niet uit huis was gegaan, was ik dan wel zijn verloofde geweest? Ik vraag me ook af of hij wel echt van plan is om met mij te trouwen, of heeft hij me gevraagd om mijn mond dicht te houden en mij bij hem te houden?
Altijd dankbaar
Jullie gaan ook zeggen: eigen schuld. Maar ik was een jong blaadje van amper 16 jaar. Met mijn verstand van nu zou ik er nooit aan begonnen zijn. Maar onze relatie is niet slecht geweest voor mij. Ik leid een vrij en heerlijk leven. Mijn kids zijn gelukkig. Roy is gelukkig. Hij houdt echt wel van me. Maar ik voel me toch second choice. Ik ben 31 jaar. Maar toch, als ik om mij heen kijk zie ik geen relaties die beter zijn dan de mijne. Ik heb tenminste een man die goed voor mij zorgt. Hij zal mij voor altijd dankbaar zijn. Omdat ik er voor hem was toen niemand er was. Maar ik denk wel dat hij spijt heeft van zijn aanzoek.
Roy is een lieve man, dat is hij altijd geweest. wat denken jullie moet ik het leven laten zoals het nu is? Of moet ik hem aandringen om met me te trouwen? Ik weet dat hij dat dan wel gaat doen? Maar zal het leven met hem dan nog steeds zo bijzonder zijn? Ik vond het eigenlijk leuker toen ik zijn buitenvrouw was. Wat zouden jullie doen?
Gerelateerde berichten:
Wilt u ook uw levensverhaal met ons delen?
Whatsapp of bel ons op +597 8966341
of stuur het naar [email protected]
U reacties en adviezen worden zeer gewaardeerd.
U kunt ze plaatsen in de comments hieronder
en/of op onze Facebook pagina
Abonneer ook op ons Youtube kanaal en like us on Facebook
FamilieNieuws.com
Surinaamse familieberichten en nog veel meer
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd.