Volgers van FamilieNieuws Suriname. Ik wil jullie laten weten dat ik een dame uit Suriname ben die voor het oog alles voor elkaar heeft maar van binnen ben ik dood. Echt dood. Het leven is niet goed voor mij. Het leven is nooit goed voor mij geweest. Lezen jullie mijn verhaal ik heb echt advies nodig in mijn leven, want ik zit soms te denken om maar een eind te maken eraan.
[quads id=1]
Vrouw uit Suriname
Ik ben Sherita, 28 jaar en van Hindoestaanse afkomst. Het begon al met die hebzuchtige opa van mij die mij heeft misbruikt. Ik was denk ik pas 5 jaren oud. Hij heeft wel in de gevangenis gezeten. Maar daarna was het een broertje van mijn moeder die mij intiem misbruikte.
[quads id=1]
Zwangerschap afgebroken
Toen ik 13 was moest ik een zwangerschap afbreken. Ik trouwde al vroeg met mijn man, ik was 18 jaar. Ik ben nu 28 en we hebben nooit kinderen gekregen. Tot nu dan. Ik ben vorige maand bevallen van een doodgeboren jongen. Ik was 7 maanden zwanger.
Ik weet niet hoor, maar ik kan het niet verwerken. Mijn man ook niet. Hij geeft mij de schuld van alles. Ik heb hem uitgelegd wat er allemaal is gebeurd in mijn leven. Hij zegt me dat alles mijn schuld is. Ik wilde nooit met een Hindoestaanse man trouwen. Mijn ouders hebben mij gedwongen. We komen uit een arme familie. Maar ik kan niet meer. Ik ben moe. Al heb ik nu zoveel geld, ik ben echt moe.
[quads id=1]
Alles is mijn schuld
Mijn man drink gelukkig niet, maar hij is een schoft. Niets wat ik doe is goed. Nu zegt hij dat hij me niet meer aan gaat raken. Hoe ga ik dan toch een kind krijgen? Ik verlang ernaar. Ik voel me schuldig dat ik een kind heb weggehaald. Vermoord. Al was het van mijn oom. Ik zou gelukkig zijn. Ik weet niet wat ik moet doen maar ik zie niet wat voor zin het heeft om verder te leven.
[quads id=1]
Vaak alleen
Ik leef elke dag met verdriet. Ik ben vaak alleen in dat grote huis. Ik heb alleen mijn internet dat mij een beetje bezig houdt op de dag. Gaat dit gevoel van verdriet wel over? Ik lees dat het komt door de bevalling, door de hormonen. Ik hoop het hoor, want ik zeg jullie eerlijk, ik kan het niet meer.
[quads id=1]
Familienieuws Suriname, mag ik jullie bedanken. Ik ben blij dat ik jullie mocht schrijven. Hopelijk zetten jullie mijn verhaal snel op het net. Ik kijk uit naar de adviezen. Ik wil geen eind maken aan mijn leven. Ik hoop gewoon op een beter leven.
Dank u
Dit is 1tje uit de oude doos. We hebben meteen een vraag aan Sherita: Hoe gaat het nu met je?? Want mensen zijn benieuwd, naar het vervolg van jouw leven
Wilt u ook uw levensverhaal met ons delen?
Whatsapp of bel ons op +597 8966341
of stuur het naar [email protected]
U reacties en adviezen worden zeer gewaardeerd.
U kunt ze plaatsen in de comments hieronder
en/of op onze Facebook pagina
Abonneer ook op ons Youtube kanaal en like us on Facebook
FamilieNieuws.com
Surinaamse familieberichten en nog veel meer
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd.