Hi lezers, ik ben Angel, ik ben 44 jaar en ik woon in Schiedam. Geen kinderen en sinds kort geen relatie. En ook mijn vrienden heb ik allemaal verstoten. Ik wil niets meer van ze weten. Ik schrijf om jullie te waarschuwen voor vriendinnen.
[quads id=1]
Vroeger had ik veel vriendinnen en vrienden. Elke week gingen we uit, vaak op vakanties en dat soort dingen. Mijn vriendje betrok ik nooit erbij. Ik had een relatie van 13 jaar met Albert. Ook een Surinaamse man. Eigenlijk halfbloed maar opgevoed door zijn moeder. Een hele lieve man. We woonden samen en hij wilde altijd kinderen en ik niet. Dat vond hij prima. Hij dacht altijd dat ik wel van gedachten zou veranderen. Dat dacht ik zelf ook, maar op dat moment genoot ik van mijn leven.
[quads id=1]
Albert en ik woonden samen, maar eigenlijk zagen we elkaar heel weinig. Ik deed niets in het huishouden. Albert kookte maakte schoon en deed de was. Daarnaast werkte hij ook fulltime. Net zoals ik. Maar als ik vrij was, was ik altijd met mijn vriendinnen. Of op straat en soms thuis. Dan ging Albert naar boven om tv te kijken ofzo. Ik weet eigenlijk niet eens wat hij allemaal deed. Dat deed me helemaal niets. Ik zag hem vaak niet eens staan.
[quads id=1]
We leefden echt langs elkaar heen. En toen kwam die klap. Ik kwam een dagje thuis en Albert was weg. Hij had ook de helft van onze spullen meegenomen. Gewoon weg. In een email schreef hij mij dat hij niet meer met me verder wilde en dat hij beter af was zonder mij. Ik was een slechte vrouw en ik heb zijn leven verpest. Hij schreef dat 2 van mijn vriendinnen hem verteld hebben dat ik een ander had en dat ik hem voor lul zette tegenover iedereen. Ik moest hem niet bellen niet opzoeken. Hij wilde niets meer met mij te maken hebben. Als ik liefde nodig had moest ik het maar bij mijn vriendinnen zoeken of bij die andere man.
[quads id=1]
Dat was ongeveer 2 weken geleden. Ik heb al mijn vriendinnen uitgenodigd en ze uitgescholden. Aangezien ik niet weet wie met Albert heeft gesproken heb ik ze allemaal uitgescholden. Ik wil niets meer met ze te maken hebben. Albert is van de aardbodem gebleven. Ik belde zijn moeder en die zegt dat ik een motjo ben en dat haar zoon allang bij me weg moest gaan en met iemand een gezin moest starten. Dat zei mijn liefhebbende schoonmoeder dus tegen mij. Zijn vrienden zeggen dat hij op reis is. Dat zeggen ze ook bij hem op het werk. Ik ben echt radeloos. Hij is weg van Facebook ik weet niets van hem. 13 jaar ben ik met die man en hij is ineens weg. Om een leugen.
[quads id=1]
Ik ben zo bang dat hij misschien zichzelf iets aan gaat doen. Hij hield zoveel van mij. Ik ben zijn leven, zijn alles. Ik voel me zo schuldig. Ik wil het graag goedmaken met hem. Ik wil hem laten zien dat ik anders ben. Dat ik wel van hem hou en dat ik wel mijn leven met hem wil delen. AUB Albert, als je dit leest op de 1 of andere manier kom bij me terug.
Vrouwen, als je een goede man hebt gevonden. Laat hem zien dat je van hem houdt. Zie het niet als iets vanzelf sprekend. Mannen hebben ook liefde nodig. En nog het allerbelangrijkste: Hou je vriendinnen op een afstand. Ze zijn stuk voor stuk jaloers op je relatie. Ze zien ook dat je succesvol bent enzo.
[quads id=1]
Ze kunnen het gewoon niet hebben. Ze zullen er alles aandoen om je kapot te maken. En als het ze lukt pakken ze ook nog je man af. Mijn vriendinnen zijn duivels. Ik heb ze vertrouwd en in mijn huis genomen, dat zal ik nooit meer doen. Ik heb trouwens niet alleen Surinaamse vriendinnen hoor. Ook de Nederlandse krengen zijn niet te vertrouwen. Nu pas zijn mijn ogen open gegaan.
**
Wilt u een verhaal of familiebericht plaatsen? Stuur het naar [email protected] en wij publiceren het gratis
** Om privacy redenen zijn de namen en foto’s in dit verhaal gewijzigd. U kunt op onze Facebook pagina reageren op dit verhaal. Uw mening, advies en/of power stellen wij zeer op prijs